บทที่ 1024 เขาไม่พอใจที่ถูกทรยศ

แต่ท้องของเชนน์ก็เริ่มร้องในที่สุด ดูเหมือนเขาจะหิว ทั้งสองคนหน้าแดงเล็กน้อยภายใต้แสงไฟสลัว แยนนี่หน้าแดงเพราะเธอถูกเชนน์ปลุกเร้าอารมณ์ และเชนน์หน้าแดงเพราะเขารู้สึกอายเล็กน้อย ดูเหมือนว่าการหิวจากการรอผู้หญิงเป็นสิ่งที่แปลกมากสำหรับเขา แยนนี่มองเชนน์ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ขณะที่เธอถาม "คุณยังไม่ได้ทานอาหารเย็นเหรอ เชนน์?" จากนั้นเชนน์ก็ลุกออกจากเตียงแล้วพูดว่า "ผมหิวแล้ว ทำอะไรให้ผมกินหน่อย" เธอไม่รู้ว่าเขาหิวตั้งแต่บ่ายสามโมงจนถึงห้าทุ่ม แยนนี่ตอบเพียงว่า "โอ้" ก่อนที่จะเปิดไฟ และถามเขาว่า "ฉันไปอยู่ที่บ้านเกิดของฉันเป็นเวลานานมาก และไม่มีอะไรในตู้เย็นเลย คุณต้องการสั่งมาทานแทนไหม?" เนื่องจากเชนน์เป็นพวกเลือกกิน และเป็นคนที่ทำให้ถูกใจยากมาก เขาพูดว่า "งั้นออกไปกินข้าวข้างนอกกัน" แยนนี่พูดไม่ออก เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง ดูเหมือนว่ามันจะเที่ยงคืนแล้ว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเสี่ยของเธอต้องการทานอาหารนอกบ้านกับเธอ เธอจึงไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ ขณะที่แยนนี่กำลังจะบอกเชนน์ว่าเธอจะออกไปหลังจากที่ทำความสะอาดตัวแล้ว เชนน์ก็ลากเธอออกไปที่ประตูแล้ว เขายังเหลือบมองเธอ ขณะที่เขาแซว “ใครจะ