บทที่ 160 การทะเลาะวิวาทเหมือนคู่รักที่แต่งงานแล้ว

ราวกับว่ารับรู้ถึงอารมณ์ของเธอ ข้าวปั้นเหยียดอุ้งเท้าออกแล้วลูบหลังของแอเรียน เธอวางแมวลงแล้วเดินไปที่หน้าต่าง เธอโทรหามาร์คทางโทรศัพท์ แต่วางสายไปอย่างรวดเร็วก่อนที่สายจะต่อติด ไม่มีประเด็นที่จะเรียกร้องและถามมาร์คในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือไม่ เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะถามเขาเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจ เธอโทรหาวิลแทน “บริษัทของนายถูกซื้อกิจการโดยมาร์คเหรอ? ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนหน้านี้? นายโทรหาฉันก่อนหน้านี้เพราะแบบนี้ใช่ไหม? ตอนนั้นนายคงหดหู่มาก…” ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสวิลล์กล่าวว่า “ผู้อ่อนแอย่อมตกเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง ตระกูลซีวานด้อยกว่าตระกูลเทรมอนต์ การซื้อขายไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ ฉันควรจะขอบคุณที่เขาไม่ได้เอาไปทั้งหมด แต่ปล่อยให้ฉันบริหารบริษัทต่อไปแทน สิ่งเดียวที่แตกต่างคือฉันจะทำงานให้เขา วันหนึ่งฉันจะเอาของที่เป็นของตระกูลซีวานกลับคืนมา ไม่ต้องกังวลนะ แอริ ไม่เป็นไรจริง ๆ” แอเรียนกัดริมฝีปากของเธอ "ฉันเชื่อนาย ไม่มีอะไรหยุดนายได้ ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง” หลังจากหยุดชั่วครู่ จู่ ๆ วิลก็เปลี่ยนเรื่อง “ฉันจะถอนหมั้น” แอเรียนตะลึง “ถอน… หมั้น อย่างนั้นเหรอ? ทำไม? นายไม่ได้ก