บทที่ 879

ฝนไม่มีท่าทีว่าจะหยุดตกเลย ลูคัสนั่งตัวตรง และพูดขึ้น “ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญหรอกนะครับ ผมยังไม่สามารถสรุปได้อย่างแม่นยำ แต่ว่ามันก็ไม่ได้ห่างไกลจากความจริงนัก” แล้วมันต่างกันอย่างไรระหว่างความจริงกับไม่ห่างไกลจากความจริงมากนัก? ไม่แปลกใจเลยที่เขามักจะพูดว่าฉันไม่เชื่อเขา เขาอ่านความคิดของฉันได้ ฉันเลิกถามคำถามเขา และรอชัคมาอย่างว่าง่าย ฉันคอยดูอาการลูคัสในทุก ๆ นาที เพราะเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาคงทนไม่ไหวอีกแล้วถ้ายังต้องรอต่อไปเรื่อย ๆ ฉันเปิดโทรศัพท์ขึ้นมา และเห็นว่าชัคส่งข้อความมาหาหลายครั้ง เขาบอกฉันว่าเขาอยู่ใกล้ ๆ และกำลังจะถึงแล้ว ฉันรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นข้อความ จากนั้นฉันก็ปิดโทรศัพท์ไปอีกครั้ง จากนั้นฉันก็ถามคำถามที่ไร้สาระกับลูคัสด้วยความอยากรู้อยากเห็นของฉัน “ถ้าพวกเขาไม่ได้โจมตีคุณล่ะ มันจะเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?” ลูคัสเงียบไปพักใหญ่ และไม่ได้ตอบอะไร ฉันหันไปมองเขา ก่อนจู่ ๆ เขาจะตอบขึ้นมา “บางทีผมคงมีความสุขมั้งครับ? บางทีผมอาจได้อยู่กับผู้หญิงที่ผมรัก? บางทีผมคงได้แต่งงานกับเธอ?” “พวกเขาทำลายทั้งงานและความรักของคุณเลยเหรอคะ?” เขายิ้มอย่างอ่อนโยน “งานของผมไม่ได้สำคั