บทที่ 867

สายลมอ่อนพัดผ่านใบหน้าฉัน พร้อมกับสายฝนของฤดูร้อนที่ตกลงกระทบผิวของฉันในเวลาเดียวกัน ไหล่ของฉันรู้สึกเหน็บหนาว ทำให้ไม่สามารถตอบคำถามของซัมเมอร์ได้ เหตุผลก็เพราะว่าคำถามของเธอนั้นตรงเกินไป! มันเป็นเรื่องจริงที่คงจะไม่มีใครยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องคนแปลกหน้า นอกจากว่าพวกเขาทำอย่างเต็มใจ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเพราะว่าฉันไม่ได้รู้จักลูคัสมาก่อนหน้านี้ ซึ่งจากการใช้ตรรกะที่สมเหตุสมผลมาคิดดูแล้ว เขาก็ไม่ควรจะช่วยชีวิตฉัน แต่เขาก็ทำมัน ตอนที่ซัมเมอร์เห็นสีหน้าที่ลังเลของฉัน เธอก็ถามฉันว่าเราสองคนรู้จักกันหรือเปล่า ฉันรีบปฏิเสธทันที “ก่อนเหตุการณ์นั้น พวกเราไม่เคยเจอกันมาก่อนเลยนะ” “ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมเขาถึงทำดีกับเธอจังเลยล่ะ?” ฉันก็รู้สึกสงสัยกับคำถามนั้นเหมือนกัน ฉันตอบกลับไปตรง ๆ “เขาชอบคนอื่นแล้วน่ะ” ดังนั้นฉันเลยไม่ใช่คนที่เขาชอบ นอกจากนั้นแล้ว ฉันก็ไม่ใช่คนที่มีอารมณ์อ่อนไหวกับเรื่องต่าง ๆ ซัมเมอร์ดูเหมือนจะเห็นเข้ากับบางอย่างน่าสนใจ เธอเลยรีบหันไปมองสิ่งนั้นอย่างต้ังใจ เธอถาม “นั่นใช่เอฟวาเนสหรือเปล่า?” ซัมเมอร์ยังคงไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเอฟวาเนส ฉันหันตามเธอไปแล้วเห