บทที่ 861

มันเป็นเสียงที่คุ้นหูมาก ลูคัสก็อยู่ที่นั่นด้วย ฉันหันกลับไปทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะคุณมอร์!” ลูคัสสวมเสื้อเชิ้ตเรียบ ๆ พร้อมกับเสื้อสูทลายดอกไม้ทับด้านนอก ทุกอย่างที่เขาสวมใส่ต่างดูเข้ากันไปหมด เนื่องจากรูปลักษณ์ของเขา เขาส่งยืมกลับมาแล้วพูด “งั้นคุณก็อยู่ที่ด้วยสินะครับ” เขาปฏิเสธที่จะเรียกชื่อของฉัน “ใช่แล้วค่ะ ฉันมากับเพื่อนน่ะ” ฉันตอบ “ถ้าเป็นแบบนั้น ผมก็จะไม่กวนคุณแล้วดีกว่า ขอตัวก่อนนะครับ” ทำไมเขาถึงรีบไปจากที่นี่เร็วจังล่ะ? แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ด้วย? ฉันรู้สึกสงสัยเลยถามกลับไป “แผลของคุณเป็นยังไงบ้างคะ?” “มันกำลังฟื้นตัวได้ดีเลย ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ” เขายังคงรักษาความเป็นทางการและน้ำเสียงที่สุภาพไว้ตลอด “โอเคค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณมอร์” ฉันมองไปยังด้านหลังของลูคัส ในขณะที่เขาเดินจากไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในงานเลี้ยง ก่อนที่ฉันจะไปถึงที่นั่น ฉันก็เห็นยาราพร้อมกับสีหน้ามืดมนกำลังสาดไวน์ใส่หน้าหญิงสาวสวยคนหนึ่ง ฉันจำผู้หญิงคนนั้นได้ เธอกำลังเป็นดาราที่โด่งดังอยู่ในตอนนี้ ฉันคิดว่าเธอน่าจะชื่อวิตนีย์ ฉันรีบตรงเข้าไปหายาราแล้