บทที่ 824

ซัมเมอร์กับฉันเดินไปหาอะไรกินรองท้องกันที่ชั้นห้า เมื่อใกล้ค่ำ บลูสันก็เสนอให้ไปร้านอาหารริมทะเลเพื่อกินอาหารทะเลกัน เราทั้งสี่เดินทางไปด้วยรถคันเดียวกัน แซคคารี่กับฉันนั่งที่เบาะหลัง บลูสันเป็นคนขับ ส่วนซัมเมอร์นั่งอยู่ด้านหน้าข้างคนขับ เมื่อมาถึงริมทะล พวกเราก็เจอเข้ากับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นด้านหน้า และขีดขวางเส้นทาง พวกเราจึงคิดที่จะจอดรถและเดินไปยังร้านอาหารริมทะเล เนื่องจากมันอยู่ไม่ไกลนัก ทว่าพวกเราก็ต้องชะงักไป เมื่อเดินผ่านอุบัติเหตุนั่น รถของวอลเลซชนเข้ากับรถของคนอื่น ตอนที่พวกเราเห็นเขา คนขับที่ได้รับบาดเจ็บจากรถอีกคันก็ได้ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลไปแล้ว ในขณะที่วอลเลซนั่งอยู่ในรถด้วยสีหน้าโมโห เมื่อเขาเห็นฉัน เขาก็ถามด้วยความประหลาดใจ “ทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้? พี่รู้มาว่าผมอยู่ที่นี่เลยรีบเดินทางมาเหรอ?” ฉันกอดแขนแซคคารี่และขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? นายบอกว่าจะถึงเมืองอู๋ตอนกลางคืนไม่ใช่เหรอ? นายเจอปัญหาทันทีที่มาถึงที่นี่ได้อย่างไรกัน?” “ก่อนหน้านี้ผมเห็นเนบิวลา เขาเดินเข้าไปนั่งในรถที่อยู่ตรงหน้าผม และนั่นทำให้ผมตกตะลึง เขาตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่เมืองอู๋