Webfic
Open the Webfic App to read more wonderful content

บทที่ 82

ฉันเดินออกจากดิกสันและเข้าไปในบ้าน ผู้คนในชุดพิธีการสีดำกำลังมุงรอบพิธี พวกเขามาเพื่อแสดงความเคารพต่อผู้ตาย ฉันพบซัมเมอร์อยู่ที่ชิงช้าหลังบ้าน เธอสวมชุดกี่เพ้าสีดำที่มีลวดลายสีเข้มเย็บไขว้และผมของเธอถูกมัดเป็นมวยผม มีดอกไม้สีขาวเหน็บอยู่ข้างหูของเธอ ดวงตาของเธอเหม่อลอยขณะจ้องไปที่ต้นซากุระที่บานสะพรั่ง ลมกระโชกแรงพัดไปทั่วสวน ทำให้เกิดละอองฝนและกลีบดอกไม้ที่ล่วงลงตรงที่ซัมเมอร์ยืนในชุดสีดำที่สวมอยู่ ฉันเดินไปที่ซัมเมอร์และหยิบกลีบดอกไม้ออกจากเสื้อผ้าของเธอ ฉันจะไม่พูดคำใดออกมาที่ดูเหมือนว่าจะเป็นคำตอกย้ำที่ทำให้เสียใจ ผู้ชายที่อยู่ในโลงศพคือความรักในชีวิตของเธอคำพูดของฉันจะปลอบโยนอะไรได้? ฉันใช้เวลาคิดสักพักขณะที่ฉันตบไหล่เธอ “ซัมเมอร์ คุณจะต้องนำขบวนแห่ศพ เราจะแสดงให้คอนเนอร์เห็นว่าโจเซฟยอดเยี่ยมแค่ไหน” เสียงของฉันทำให้ซัมเมอร์พูดจากอาการมึนงงของเธอว่า “คอนเนอร์?” ฉันบอกซัมเมอร์เกี่ยวกับสถานะลูกนอกสมรสของโจเซฟ การตอบสนองต่อสิ่งนั้น เธอบอกฉันเกี่ยวกับความสงสัยของเธอ “โจเซฟเป็นคนระมัดระวังตัวเสมอ เขาจมน้ำในทะเลสาบเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง เขาเป็นคนที่ระมัดระวังตัวมากที่สุดที่ฉันเคยรู

Locked chapters

Download the Webfic App to unlock even more exciting content

Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.