บทที่ 813

วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นสายเพราะกว่าจะได้นอนก็เกือบฟ้าสางแล้ว ถึงอย่างนั้นแซคคารี่ก็ยังตื่นเช้ากว่าฉัน เขามีเรื่องด่วนที่ต้องไปทำ ดังนั้นเขาจึงสั่งผู้ช่วยแยร์ให้ขับรถพาเขากลับไปยังเมืองถง ฉันรู้เรื่องนี้ตอนที่ตื่นขึ้นมา แซคคารี่อธิบายเรื่องนี้เอาไว้ในกระดาษโน๊ตที่เขาทิ้งไว้ให้ฉัน ซึ่งนั่นเป็นนิสัยที่ดีอย่างหนึ่งของเขา ฉันลุกขึ้นไปเปลี่ยนเป็นชุดที่เข้ากับอากาศในเดือนพฤษาคม เมื่อเดินลงมาข้างล่าง แอนดรูกับเจดก็กำลังกินอาหารเช้าด้วยกันอยู่ ฉันถามด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “เอเลนไปไหนคะ?” “หล่อนออกไปตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว ดูเหมือนหล่อนจะไม่อยากอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับฉัน ฉันตั้งใจว่าจะออกไปตามหาหล่อนทีหลัง ขอฝากเจดไว้กับเธอด้วยนะ” “ฉันดูแลเด็กถึงสามคนไม่ได้หรอกนะคะ ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีลูกสุนัขอีกสองตัว เดี๋ยวฉันก็ต้องไปแล้ว พวกเรามีพี่เลี้ยงเด็ก แต่เธอคงไม่สามารถรับมือกับพวกเขาทั้งสามได้ ไว้ฉันจะให้ผู้ช่วยส่งพี่เลี้ยงมาที่นี่อีกคน” แอนดรูถาม “ราฟกับเบลล่ายังไม่ตื่นอีกเหรอ?” “น่าจะนะคะ เพราะพี่เลี้ยงยังคงอยู่ในห้อง” พี่เลี้ยงคือ ผู้ดูแลหลักของเด็ก ๆ ทั้งสองคน “โอเค มานั่งกินข้าวเช้าด้วยกันสิ” แอนดร