บทที่ 800

“คุณนายชิคนี่หลงตัวเองจริง ๆ เลย” แซคคารี่หัวเราะ ฉันวางช่อกุหลาบลงแล้วถามเขากลับไป “ไม่ใช่ของฉันเหรอคะ?” แซคคารี่ไม่ได้ตอบคำถามของฉันกลับมา แต่เขาเดินเข้ามาลูบฉันแล้วเดินเข้าไปที่ห้องครัวแทน ฉันเลยเดินตามไปถามเขา “กำลังทำอะไรคะ?” แซคคารี่ถามอย่างอ่อนโยน “คุณนายชิคอยากกินอะไร?” ฉันเดินเข้าห้องครัวไปกอดแขนเขาแล้วพูดอย่างขี้เล่น “ฉันยังไม่หิวเลยคะ เรามาคุยกันได้ไหมคะพี่รอง?” แซคคารี่ถามเบา ๆ “คุณนายชิคไม่อยากไปเดตเหรอ?” ฉันถามกลับไปอย่างแปลกใจ “เรากำลังจะเดตอยู่เหรอคะ?” “นี่คือการออกเดตสำหรับคุณนายชิคเหรอ?” ฉันถามอย่างตื่นเต้น “พี่รองจะพาฉันไปไหนคะ?” “หลังจากทานมื้อค่ำเสร็จ เราไปสวนสนุกกันเถอะ” “พี่รองเคยไปสวนสนุกมาก่อนไหมคะ?” ฉันถามอย่างมีความสุข ใบหน้าของแซคคารี่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาพูดกลับมา “เป็นเด็กดีนะ อย่ากวนฉันล่ะ” ฉันปล่อยแขนเขาออกอย่างเชื่อฟัง แซคคารี่จดจ่อกับการทำอาหารมาก เขาจริงจังตอนทำอาหารเสมอ และเนื่องจากเขากำลังยุ่งอยู่ ฉันเลยไม่อยากกวนเขามากไปกว่านี้ แซคคารี่กำลังบาดเจ็บอยู่ เขาเลยทานได้แต่อาหารที่บำรุงสุขภาพ แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ชอบอาหารทุกอย่างที