บทที่ 77
จนกระทั่งมีเสียกเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นรบกวนบรรยากาศน่าอึดอัดใจนี้
สายนั้นมาจาก ลอเรน กรีน
แคโรประหลาดใจเล็กน้อย
ในขณะที่ฉันลังเลว่าจะรับสายของเธอดีไหม ดิกสันก็ชะโงกหน้ามามองเสียก่อน และเมื่อเห็นว่าชื่อที่โทรเข้ามาเป็นใคร คิ้วหน้าคู่นั้นก็ขมวดเข้าหากันทันที เสียงเข้มพูดติดรำคาญ “ในหัวของลอเรนก็มีแต่เรื่องของ แลนซ์ เกร็กเท่านั้นแหละ”
ดิกสันเรียกใช้คำว่า แลนซ์ เกร็ก แทนคำว่า ‘พี่ชาย’
บ่งความถึงความสัมพันธ์ที่ห่างเหินสำหรับสองคนนี้
การที่ดิกสันนอนอยู่ข้าง ๆ แบบนี้ทำให้ฉันไม่อยากรับสาย แต่ลอเรนกลับไม่ยอมแพ้และเลือกโทรแบบวีดีโอคอลมาแทน
ร่างสูงที่เริ่มหงุดหงิดคว้าโทรศัพท์ของฉันไปพลันกดรับสาย “เธอมีธุระอะไรลอเรน?”
น้ำเสียงกร้าวที่ติดรำคาญนั้นทำให้ลอเรนตกใจไม่คิดว่าผู้เป็นพี่ชายจะใช้มันพูดกับเธอ พลางทำให้เธอได้แต่เอ่ยกลับอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “พี่รอง ฉันขอคุยกับพี่แคโรไลน์หน่อยนะคะ”
“เธอจะคุยกับพี่สะใภ้ตัวเองทำไม?”
ดิกสันเน้นย้ำสถานะของฉันต่อลอเรนอย่างไม่สนใจอะไร
ปลายสายชะงักไปนิด พลันเอ่ยอีกครั้ง “พี่สะใภ้ของฉันอยู่ไหนคะ?”
คนหน้านิ่งแต่อารมณ์คลุกกรุ่นไม่ยอมตอบ ทว่าถามโต้ก
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link