บทที่ 768

ตอนที่ฉันไปถึงโรงพยาบาล ซัมเมอร์ก็ยังคงไม่ได้สติ ในขณะเดียวกันนั้น บลูสันก็กำลังยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วยพร้อมกับตัวที่เปียกโชก มือทั้งสองข้างของเขาเต็มไปด้วยเลือด ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น และอยากจะถามเขาแต่ก็รู้สึกว่ามันเป็นเวลาที่ไม่เหมาะที่จะรบกวนบลูสัน ในตอนท้าย ฉันก็ตัดสินใจที่จะอยู่เคียงข้างซัมเมอร์! และในนาทีที่ฉันนั่งลง ฉันก็ได้รับข้อความจากชาร์ลส [ชาร์ลส: แคโรไลน์ มาคุยกันหน่อยสิ] ชาร์ลสอยากจะคุยเรื่องอะไรกับฉันกันนะ? นอกเสียจากว่ามันจะเกี่ยวกับซัมเมอร์ ฉันลังเลอยู่สักพัก แต่ก็ตัดสินใจที่ไปพบกับเขา ชาร์ลสไม่ได้อยู่ที่เดนมาร์ก แต่เขาอยู่ที่เอสโป ฟินแลนด์แทน ตอนที่ฉันเดินทางไปถึงคฤหาสน์ที่เขาพักอยู่ ฉันเห็นเขานั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับบริเวณท้องของเขาที่เต็มไปด้วยเลือด นอกจากเขาก็มีหมอสองคนที่กำลังเย็บแผลให้เขาอยู่ ใบหน้าของเขาขาวซีดและชุ่มไปด้วยเหงื่อ! ฉันถามเขาอย่างสงสัย “นายไปได้บรับบาดแผลพวกนั้นจากที่ไหน?” เขาไม่ได้ตอบกลับมา แต่จู่ ๆ ก็พูดขึ้น “แคโรไลน์ ฉันสูญเสียทุกอย่าง ฉันสูญเสียเธอไปแล้วจริง ๆ!” ฉันถามกลับไปอย่างลังเล “นายทำอะไรกับซัมเมอร์? ทำไมเธอถึงนอนไม่ได้สติ