บทที่ 741

ค่ำคืนที่ดูมืดมน เหมือนกับความรู้สึกของซัมเมอร์ ทันใดนั้น จู่ ๆ บลูสันก็ยกมือขึ้นมากุมมือของซัมเมอร์ เขาตำหนิชาร์ลสด้วยน้ำเสียงเย็นชา​ “ถึงแม้ว่าเกมนี้จะให้พูดความจริงและรับคำท้า แต่คุณก็ถามคำถามที่ทำให้คุณนายไอของผมต้องตกอยู่ในสถานการ์ณลำบาก! คุณคอนเนอร์ มันมีขีดจำกัดในทุก ๆ เกมนะครับ” บลูสันเป็นคนแรกที่ปกป้องซัมเมอร์ ชาร์ลสยิ้มเยาะ “พวกคุณไม่ใช่คนที่เริ่มเกมนี้กันก่อนหรอกเหรอ? ทำไมล่ะ? อยากเล่นแต่รับไม่ได้ที่ตัวเองแพ้หรือไง? แล้วผมก็ไม่ได้ถามคุณ เพราะฉะนั้น มันไม่ใช่เรื่องของคุณ” น้ำเสียงของชาร์ลสฟังดูเหมือนว่าเขาไม่ได้นึกถึงคนอื่นอีกแล้ว! เขาถามซัมเมอร์ตรง ๆ อีกครั้ง “เธอรักฉันไหม?” หน้ากากของซัมเมอร์ปิดขึ้นมาจนถึงแค่จมูกของเธอ แต่ถึงแบบนั้น ส่วนบนของใบหน้าเธอยังคงซีดเผือดอยู่ดี มันมีแต่ความกังวลในดวงตาของเธอ คำตอบของเธอชัดเจนมากที่คนส่วนใหญ่ก็สามารถตอบได้ ฉันรีบมองไปดูที่บลูสัน ใบหน้าของเขาเย็นชามาก บลูสันลุกขึ้นแล้วต้องการจะพาซัมเมอร์กลับเข้าไปในเต็นท์ แต่จู่ ๆ สายตาของซัมเมอร์ก็ฉายความแน่วแน่ขึ้น เธอเปล่งคำออกมาจากปากเธอช้า ๆ “ใช่” ฉันสังเกตเห็นบลูสันใกล้ ๆ และไม่ร