บทที่ 710

ฉันมอบรอยยิ้มที่สดใสราวกับดวงอาทิตย์เเล้วพูดออกไปอย่างยั่วยวนเหมือนกับสาวน้อย “ฉันอยากให้คุณสามีกอดจัง” สีหน้าของเเซคคารี่มืดลงทันที “ตัวเเสบ” ฉันมองไปที่เขาอย่างสงสัย “หืม?” “ที่รัก” เขาพึมพำ เสียงของเเซคคารี่นั้นนุ่มลึกและเเสนดึงดูด “อะไรคะ?” ฉันถาม ความคิดของฉันตอบโต้อย่างช้า ๆ แซคคารี่เริ่มหมดความอดทน “เด็กดี เรียกฉันว่าคุณสามี” เขาจบประโยคของเขาด้วยเสียงในลำคอ “หืม?” ฉันรีบมอบมันให้กับเขา “คุณสามี” ตอนที่ฉันลุกขึ้น มันก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่มเเล้ว ฉันรีบโทรหาเเม่ของฉัน ตอนที่เธอได้ยินว่าเราจะไปทานมื้อค่ำ เธอก็ยกยิ้มกว้าง “เเม่กำลังจะทานมื้อเย็นกับพ่ออยู่พอดีเลย โชคดีที่ลูกโทรมาก่อน! แม่จะทำอาหารเพิ่มอีกสักจานสองจานนะ ตอนที่ลูกมาก็น่าจะเสร็จพอดี” ‘คุณสามี....’ ฉันออกเสียงคำนั้นในใจของฉัน มันเป็นคำที่แสดงถึงความรักเเน่นอน แซคคารี่ยังไม่ได้เรียกฉันว่า ‘ภรรยา’ เขาเรียกฉันว่าคุณนายชิคตลอด ระหว่างทางไปคฤหาสน์ตระกูลชอว์ ฉันยังคงคิดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น ยิ่งฉันคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น ความสุขนั้นทำให้หัวใจของฉันเ