บทที่ 630

ยารายังคงโกรธเคืองกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งที่เเล้วอยู่ เธอไม่เคยปล่อยมันไปเลย เเละเนื่องจากมีอาถูกปล่อยตัวออกมาจากสถานีตำรวจ ดูเหมือนว่ายาราจะมีเเผนการที่จะไม่ปล่อยให้มีอาลอยนวลไป เธอขอให้ฉันรอเธออยู่ที่ร้านน้ำชาประมาณครึ่งชั่วโมง! ครึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว ยาราเดินทางมาถึงโดยสวมชุดสูทขี่มอเตอร์ไซต์สีดำพร้อมกับผมเงาดำของเธอที่ถักเป็นเปียอย่างเรียบร้อย เธอเดินลงมาเเละลากกระเป๋ามาที่ฉันพร้อมกับหอบหายใจอย่างรุนเเรง “มันจบซักที!” ฉันถามเธอด้วยรอยยิ้ม “ทำไมเธอถึงดูเหนื่อยจังล่ะ?” “ฉันไม่ได้นอนมาสองสามคืนเพื่อที่จะได้กลับมาที่นี่เร็วขึ้นไง ให้ฉันนอนที่ร้านน้ำชาของเธอก่อนนะ ปลุกฉันตอนหนึ่งทุ่มล่ะ!” ฉันพยักหน้า “ห้องอยู่ตรงชั้นบนนะ” สองสามวันก่อน ฉันซื้อชั้นสองของร้านน้ำชาไป ยาราทิ้งกระเป๋าสัมภาระของเธอที่ชั้นล่าง เเล้วจึงเดินขึ้นไปนอนพักผ่อน ฉันลากกระเป๋าของเธอ เเละช่วยเธอเก็บของในห้อง ตอนที่ฉันเดินลงมาข้างล่าง เอฟวาเนสขมวดคิ้วเเล้วถามขึ้น “ทำไมถึงมีเเต่คนแปลก ๆ คอยเข้ามาที่ร้านคะ?” คนแปลก ๆ เหรอ? แปลกขนาดไหนนะ? มันก็เพราะว่าเธอรู้จักพวกเขานี่! ฉันกระพริบตาก่อนจะพูดออกไป “