บทที่ 611

ในไอร์แลนด์สายลมแห่งฤดูหนาวก็เริ่มหนาวเย็นมากขึ้น ร่างกายของซัมเมอร์สั่นเล็กน้อยท่ามกลางความเยือกแข็งที่กำลังผลิบาน ซัมเมอร์ลดสายตาลง และพึมพำเบา ๆ “ฉันไม่สมควรได้รับมันเลย” เธอไม่คู่ควรเลยแม้แต่น้อย เธอไม่คู่ควรกับชายบริสุทธิ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอไม่คู่ควรกับชายผู้เหนือธรรมชาติคนนี้ที่ปรากฏตัวขึ้นราวกับเขาเดินออกมาจากภาพวาดอันงดงาม! ความรู้สึกต่ำต้อยเกิดขึ้นภายในใจของเธอ ‘อย่าดูถูกตัวเอง’ คำพูดเขาของไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างง่ายดายเช่นนั้น ยิ่งไปกว่านั้นเธอต้องการเพียงการแก้แค้นจากก้นบึ้งของหัวใจ! เมื่อบลูสันได้ยินสิ่งที่เธอพูด เขาก็เลิกรบเร้าเธอ เขาเข้าใจดีว่าความคิดของเธอไม่สามารถเปลี่ยนได้ง่ายดายด้วยเวลาอันสั้น ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาก็จะปล่อยให้เธอเป็นอย่างที่เธอเป็น หากมีอะไรเกิดขึ้นเขาจะอธิบายรายละเอียดให้เธอฟังเอง เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ยังมีเวลาเหลืออีกทั้งชีวิต ใช่ไหมล่ะ? อย่างน้อยพวกเขาก็ยังมีเวลาใช้ชีวิตร่วมกันอีกมากกว่าสิบปี! เมื่อบลูสันคิดถึงเรื่องที่พวกเขาจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีกมากกว่าสิบปี บลูสันก็รู้สึกทึ่ง เขาไม่ใช่ชายผู้โดดเดี่ยวเช่นเมื่อก่อนอีกแล้ว เขามีภร