บทที่ 486

“ใช่ ฉันอยากเลิกกับคุณ” แซคคารี่ถอนใจ “ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอโมโหใส่ฉันเป็นตั้งแต่ตอนไหน เธอเกรงใจและเคารพฉัน แม้กระทั่งขอร้องให้ฉันจูบเธอ แล้วดูตอนนี้สิ” ร่างสูงนิ่งไป น้ำเสียงของเขาซ่อนความขบขันไว้ “เธอต้องการไปจากฉัน แต่ใครสักคนจะทิ้งไปฉันหลังจากเขามายั่วยวนฉันได้ยังไง? เบล เธอรู้ดีว่าฉันเป็นคนแบบไหน ก็จริงอยู่ที่ฉันฝืนใจบังคับผู้หญิงที่ฉันต้องการไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันข่มขู่เธอไม่ได้นี่นา เธอจะดื้อดึงก็ได้ แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดไปจากฉัน!” ครั้งแรกที่เราไปเอสโปในฟินแลนด์ สี่เดือนต่อมา ดิกสันก็ ‘จากไป’ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ และพยายามจะจูบแซคคารี่บนเตียงของเขาจนทำให้เขาตื่น เสียงทุ้มถามฉันอย่างเรียบเฉย “เบล เธออยากจูบฉันไหม?” ฉันฟังเสียงของหัวใจและยอมรับมัน ร่างสูงถามฉันด้วยคำถามที่ชวนงง “เธอรู้รึเปล่าว่านี่หมายถึงอะไร?” ความสัมพันธ์ของเราจะต้องยุ่งเหยิงแน่นอนหลังจากจูบนี้ เขารู้เรื่องนี้ดี เช่นเดียวกันกับฉัน แต่เขาก็ยังคงจูบฉัน “เพื่อสนองคำขอของเธอ” เขาพูด การระลึกถึงเรื่องราวในอดีตทำให้ฉันเข้าใจ ไม่ว่าภายนอกแซคคารี่จะสง่างามและเป็นที่ยอมรับเพียง