บทที่ 431

สเตลล่ารับแซคคารี่มาเลี้ยงตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก ถ้าไม่มีเธอ ก็คงไม่มีแซคคารี่ที่ฉันรู้จัก นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมฉันถึงรู้สึกขอบคุณเธอ ฉันดีใจที่เธอส่งแซคคารี่มาอยู่ข้างฉัน จู่ ๆ เธอก็ยกมือขึ้นมาสัมผัสแก้มฉัน นิ้วมือที่เย็นเฉียบ เช่นเดียวกันกับของแซคคารี่ แต่ความรู้สึกนั้นแตกต่างออกไป แม้ว่ามือของแซคคารี่จะเย็นเป็นปกติ แต่ฉันไม่เคยรู้สึกกลัวเลยเวลาที่เขาสัมผัส ในทางกลับกัน นิ้วมือของเธอนั้นราวกับอสรพิษร้ายเมื่อสัมผัส ร่างเล็กรีบถอยหลังก่อนจะได้ยินเธอถามขึ้น “แกกลัวฉันเหรอ?” เสียงเล็กตอบอย่างใจเย็น “ฉันไม่ชอบให้ใครมาจับค่ะ” “ฮึ่ม ถือตัวนัก” เธอเลื่อนมือไปจับผ้าคลุมไหล่บนแขนของตัวเองแทน ก่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ต้องขอบใจแกนะ หนึ่งในแม่ของแซคคารี่ได้ตายไปแล้ว ถ้าแกยังอยากเห็นเขาเสียแม่ไปอีกคนละก็ เชิญตามรังควานเขาต่อไป แล้วแกจะได้เห็นดี!” เธอกล้าใช้คำเรียกร้องที่ร้ายแรงเช่นนี้ข่มขู่ฉัน! ร่างเล็กกำหมัดแน่น พยายามสงบอารมณ์ ขณะมองไปที่เธอ “แซคคารี่เคารพคุณเพราะคุณคือแม่ของเขา ทว่าตอนนี้คุณเป็นคนฆ่าแม่อีกคนของเขา เขาไม่เหลือความเคารพ และความอดทนให้คุณอีกแล้ว ถ้าคุณยังคงปฏิบัต