บทที่ 419

“เป็นเด็กดีหน่อย” แซคคารี่เน้นย้ำ ฉันขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปหยิบโทรศัพท์ แต่ฉันรู้สึกเศร้าใจ เมื่อฉันเลื่อนเห็นชื่อของโจชัวร์ ฉันก็รู้สึกละอายใจ! ฉันกลัวโจชัวร์ ในบรรดาสหายของแซคคารี่ โจชัวร์มีความรู้สึกเป็นศัตรูกับฉันมากที่สุด ทุกครั้งที่เราเจอกัน เขาคุยกับฉันด้วยดูถูกถากถางเสมอ ฉันรวบรวมความกล้าแล้วโทรออก แต่สายไม่ว่าง แล้วฉันก็จำได้ว่าเขาบล็อกเบอร์ฉันไว้นานแล้ว ฉันลงไปข้างล่างแล้วบอกแซคคารี่เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขายังคงยืนยันที่จะโทรหาโจชัวร์ เขาจึงส่งโทรศัพท์มาให้ฉันแทน “รหัสผ่านคือวันเกิดของเธอ” รหัสผ่านโทรศัพท์ของเขาคือ วันเกิดของฉัน! ฉันยิ้มและถามด้วยความประหลาดใจ “คุณเปลี่ยนมันตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?” เขาเหล่ตามองมาที่ฉัน “ทำหน้าที่ของเธอต่อเถอะ” เขาสั่ง “ฉันต้องเป็นคนโทรเขาก่อนใช่ไหม?” “มันเป็นเรื่องเร่งด่วน” แม้ว่าจะเป็นเรื่องเร่งด่วน แต่ทำไมต้องโทรหาเขาแบบกระทันหันกันนะ? ฉันลดสายตาลง และมองดูนิ้วที่เรียวยาวสีขาวซีดของเขา จู่ ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ เขาจงใจสั่งให้ฉันโทรหาโจชัวร์แบบตั้งใจ! เขารู้ว่าโจชัวร์และฉันเข้าใจผิดกันบางอย่าง แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ตาม ท้ายที่สุด ฉันก็เ