บทที่ 360

ยารายิ้มและพูดอย่างมีความสุขว่า “ฉันพนันกับพี่ชายของฉันไว้ ถ้าฉันทำให้เธอเชิญพวกเขามาทานอาหารค่ำได้สำเร็จ พวกเขาจะต้องส่งซองแดงมูลค่าห้าหมื่นเหรียญให้ฉัน!” ฉันหัวเราะหลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ “พวกคุณเป็นเด็กจริง ๆ” ยาราหัวเราะพอใจกับตัวเองและเธอถามฉันว่า “ให้ทายซิว่าปีนี้ฉันได้อั่งเปาเท่าไหร่?” ยารารู้วิธีหาเงิน ทว่า เธอยังหาเงินไม่ได้มากกว่าใคร ๆ ฉันเดาว่า “หนึ่งล้าน?” ยาราส่ายหัวและพูดอย่างเศร้า ๆ ว่า “น้อยกว่าห้าหมื่น” ฉันหัวเราะเสียงดังแล้วถามว่า “ทำไมน้อยจัง?” เด็กที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยควรจะได้รับมากขึ้นในช่วงปีใหม่ ยาราบ่นเหมือนเด็ก ๆ ว่า “ฉันขี้เกียจไปเยี่ยมญาติของฉัน มีแต่พ่อแม่และพี่ชายเท่านั้นที่ให้ซองแดงกับฉัน อย่างไรก็ตาม แลนซ์เป็นคนขี้เหนียวจริง ๆ ฉันเปิดซองแดงที่เขาให้ฉันและมันมีเงินอยู่ข้างในเพียงห้าพันเหรียญ ขนาดเธอยังให้ฉันหมื่นเหรียญเลย!” ฉันยังคงหัวเราะอย่างมีความสุขและพูดว่า “เธอเปิดซองแดงที่ฉันให้เธอเมื่อไหร่กัน?” เธอยื่นมือออกไปลูบซองแดง “มันเป็นความหนาของซองที่แตกต่างกันและฉันรู้สึกได้” ฉันแนะนำ “ฉันยังมีซองแดงอยู่ในห้องนอน ทำไมฉันไม่ให