บทที่ 344

ไฟด้านในยังคงเปิดอยู่ แสดงว่าต้องมีคนอยู่ข้างในนั้น มือเรียวหยุดกดกริ่งและเปลี่ยนเป็นส่งข้อความหาร่างสูงแทน แคโรไลน์: [พี่รอง อีกสองชั่วโมงก็จะปีใหม่แล้วนะคะ] แคโรไม่มั่นใจว่าชายหนุ่มยังเก็บเบอร์ของเธอไว้ในเครื่องหรือไม่ ทว่านี่คือความหวังเดียวในตอนนี้ แต่แซคคารี่ก็ไม่ได้ส่งข้อความกลับมา มือเรียวสวยแดงก่ำจากอาการเย็น ฉันเป่าลมร้อนพร้อมเดินวนไปมาเพื่อบรรเทาความหนาวลง หิมะที่ละลายอยู่บนพื้นเริ่มซึมเข้ามาในร้องเท้าและถุงเท้าเรื่อย ๆ ร่างกายกำลังจะแข็งตัว จนอยากออกไปจากบริเวณนี้ และเพราะว่าตอนนี้กำลังท้องอยู่ ฉันต้องระวังเรื่องสุขภาพเป็นเท่าตัว ท้ายที่สุดก็ทนกับสภาพอากาศที่เย็นจัดนี้ไม่ไหว นิ้วแดง ๆ กดส่งข้อความหาชายหนุ่มอีกครั้ง แคโรไลน์: [วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบยี่สิบสี่ปีของฉัน] ซึ่งวันนี้ในปีที่แล้ว ฉันก็พบกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่แบบนี้ และเมื่อมาถึงวันนี้ ในปีนี้มันก็เป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง ฉันต้องสูญเสียผู้ชายที่รักที่สุดไป แถมที่ร้ายที่สุดก็คือ ฉันเป็นคนที่ผลักเขาออกไปจากชีวิตเอง! หลายนาทีผ่านไป ก็ยังไม่มีข้อความตอบกลับจากอีกฝ่าย ในตอนนั้นเอง ร่างบางก็เข้าใจแล้วว่าสถา