บทที่ 318

ก่อนที่ฉันจะบอกเขาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของฉัน ฉันร้องไห้อย่างไม่สามารถควบคุมได้จากอารมณ์ที่ท่วมท้น ฉันเช็ดน้ำตาแห่งความสุขออกจากใบหน้า และได้ยินเสียงที่สงบของแซคคารี่ที่ปลายอีกด้าน “ข่าวอะไรหรอ?” เขาถาม ฉันพูดแต่ละคำอย่างระมัดระวัง “ฉันท้อง” เขาไม่ได้ให้การตอบสนองใด ๆ กับฉันเลย “ฉันคิดว่าไม่ถึงสองเดือน! พี่คะ ฉันท้องลูกของคุณ!” ฉันร้องไห้อย่างหมดหนทาง ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากอีกฝั่ง ฉันเรียกเขาอีกครั้งอย่างกังวลใจ ในที่สุดเขาก็ตอบรับทราบและตอบว่า “แคโร ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ รอให้ฉันติดต่อกลับก่อนตัดสินใจอะไรนะ” ฉันรู้สึกท้อแท้และถามว่า “คุณหมายถึงอะไร?” เขาพูดไม่ออกอีกครั้ง ในขณะที่เขายังคงเงียบอยู่ฉันถามอย่างกังวลใจอีกครั้ง “คุณเกลียดเด็กไหม? แซคคารี่ คุณไม่อยากมีลูกหรือเปล่า?” ฉันถามอย่างอ่อนแรงด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ฉันหวังว่าเขาจะปลอบฉัน แต่อย่างไรก็ตาม เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “ใช่” เขาหมายถึงอะไร? เขาเกลียดเด็ก หรือเขาไม่ต้องการมีลูก? ฉันไม่สามารถเข้าใจมันได้ ขณะที่ฉันพยายามรอฟังคำตอบจากคำถามอื่น แซคคารี่ก็วางสายไปทันที มันดูเหมือนว่าเขามีเรื่องด่วนบางอย่างอยู่ในขณะนั้น