Webfic
Open the Webfic App to read more wonderful content

บทที่ 253

พออ่านข้อความของเขาแล้ว ฉันก็เศร้าขึ้นมานิด ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่แอนดรูผู้ยิ่งใกล้กลายเป็นไอ้หมาขี้แพ้แบบนี้? แต่ว่า มันก็เป็นผลจากกระทำของเขาเองล้วน ๆ ฉันไม่ใช่เอเลน ฉะนั้นจะให้ยกโทษแทนกันมันก็ไม่ใช่ แต่แอนดรูคือครอบครัวของฉัน ในใจลึก ๆ ถึงยังคอยหวังให้พวกเขาคืนดีกัน ขณะที่กำลังคิดถึงเรื่องของสองคนนั้น แอนดรูก็ส่งข้อความกลับมา แอนดรู: “ที่ฉันบอกเธอ ก็เพราะหวังว่าเธอจะช่วยฉันได้...” นิ้วเรียวรีบพิมพ์ตอบทันที แคโรไลน์: “ขอโทษนะแอนดรู ฉันก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน เธอไม่ได้ติดต่อหาฉันเลย แต่เธอเป็นถึงประธานบริษัทของตระกูลสโตน ถ้าเธอไม่อยากเห็นหน้านายจริง ๆ เธอคงทำมากกว่านี้อีก!” แอนดรู: “ฉันรู้” อีกฝ่ายตอบกลับมาแค่นั้น แคโรนิ่งไปอย่างใช้ความคิด ก่อนจะพิมพ์ส่ง แคโรไลน์: “แล้วเด็กอยู่ที่ไหน?” แอนดรู: “เธอพาลูกไปด้วย” มือเรียวโยนโทรศัพท์ไปอีกทางอย่างจนปัญญา เธอไม่รู้จะตอบญาติชายคนนี้อย่างไรดี หลังจากนั้นต่อให้ล้มตัวนอนต่อยังไงก็นอนไม่หลับ แค่หลับตา ความคิดมากมายก็แล่นเข้ามาในหัวไม่หยุด แซคคารี่หันกลับมากอดฉันไว้ “หืมมม? นอนไม่หลับเหรอ?” เสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าอีกฝ่ายพึ่ง

Locked chapters

Download the Webfic App to unlock even more exciting content

Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.