บทที่ 9: บัตรถูกระงับ

ถัดไปจากห้องเพรซซิเดนเชียล สวีท วิลเลียมจิบชาหลังจากทำงานเสร็จแล้ว เขาถาม มาร์คัส อย่างเป็นกันเองว่า "ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่?" "เธอเหรอ? คุณหมายถึงคุณบราวน์เหรอ? เธอรับประทานอาหารที่เตรียมไว้สำหรับเธออย่างเอร็ดอร่อย แล้วเราก็พาเธอไปที่ห้องชุดเพื่อพักผ่อน บัตเลอร์รายงานว่าตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำและดูเหมือนจะอารมณ์ดี!” มาร์คัส ตอบกลับ เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิลเลียมก็รู้สึกขบขัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาจำได้ว่าเธอยืนอยู่ที่ล็อบบี้ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของวิลเลียม มาร์คัสก็รู้ว่าตอนนี้เขาอารมณ์กำลังดี "สำหรับเมสันและโรนัลด์ พวกเขาต้องรู้สึกไม่สบายใจ หลังจากได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น พวกเขาจะระบายความโกรธต่อคุณบราวน์หรือไม่?" "แน่นอนอยู่แล้ว!" "ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณถึงยังปกป้องข้างคุณบราวน์?" มาร์คัสรู้สึกสับสน "ฉันอยากจะทำ มีอะไรผิดปกติไหม?" วิลเลี่ยมตอบอย่างใจเย็น สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ มันเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่ได้รู้ล่วงหน้า เขาจำทุกอย่างได้รวมถึงวิธีที่วาเลเรียกอดเขาด้วยหน้าแดงและรอยแดงเหมือนกลีบดอกไม้บนผ้าปูที่นอน เมื่อคิดอย่างนั้น วิลเลียมก็รู้สึกร้อนเล็กน้อย และเขาก็รู้สึกประหลาดใจกับมัน ปกติเขาเป็นคนประพฤติตัวดี แต่ตอนนี้เขาสูญเสียการควบคุม เมื่อเขาเผลอคิดถึง มันไม่แปลกเกินไปเหรอ? ในห้องสวีทข้างๆ วาเลเรียนอนหลับสนิทและไม่ตื่นจนกระทั่งถึงเวลาเก้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ อาหารเช้าก็พร้อมสำหรับบริการเธอ และอาหารเช้าก็ยอดเยี่ยม หลังจากทานเสร็จแล้ว วาเลเรียกำลังจะออกไป แต่จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จ่ายเงิน เธอยังไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงสามารถกินและอยู่ได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน พวกเขาไม่กลัวว่าเธอจะจากไปโดยไม่จ่ายบิลเหรอ? อย่างไรก็ตาม วาเลเรียไม่มีวันทำอย่างนั้น ดังนั้นเธอจึงไปที่แผนกต้อนรับและตรวจสอบบิล มีค่าใช้จ่าย 168,888 ดอลลาร์ต่อคืนในห้องเพรซซิเดนเชียล สวีทพร้อมอาหารฟรี แม้ว่าราคาจะสูงมาก แต่วาเลเรียก็ไม่สนใจมันมากนัก เธอรู้สึกว่าเธอมีเงินมากพอที่จะจ่าย เธอหยิบการ์ดจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้แคชเชียร์ แคชเชียร์เงยหน้าขึ้นมองด้วยรอยยิ้มหลังจากตรวจสอบบัตรแล้วพูดว่า "ฉันขอโทษ บัตรของคุณถูกระงับ!" วาเลเรียหยุดครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ยื่นบัตรอีกใบให้แคชเชียร์ แต่มันก็ถูกระงับเช่นกัน แล้วเธอก็พบว่าบัตรธนาคารของเธอถูกระงับทั้งหมด เธอไม่ได้คาดหวังว่าโรนัลด์จะระงับบัตรของเธอไว้เป็นเพื่อลงโทษ วาเลเรียโกรธจัด เธอจึงโทรหาโรนัลด์ทันที แต่เขาไม่ตอบ แคชเชียร์ยังคงยิ้มให้วาเลเรีย และวาเลเรียรู้สึกละอายใจในเรื่องนั้น ตอนนี้เธอกลัวว่าพวกเขาจะถือว่าเธอเป็นคนเสวยสุขเพราะได้เพลิดเพลินกับของหรูหราเหล่านี้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน เธอจะดูเป็นตัวตลก ถ้าเธอไม่สามารถจ่ายบิลได้ เมื่อเธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ประตูลิฟต์วีไอพีก็เปิดออก และวิลเลียมก็เดินออกไปอย่างผ่าเผย ในเวลาเดียวกัน วาเลเรียยืนอยู่ที่แผนกต้อนรับด้วยท่าทีกังวล เขาจึงเดินไปหาเธอแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?" "เขาอีกแล้ว!" วาเลเรียเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและสงสัยว่าชายผู้นี้มีความแค้นอะไรต่อเธอและพยายามจะหัวเราะเยาะเธอหรือไม่ ในคืนก่อนเขาจะทำลายชื่อเสียงของเธอ เช้าต่อมาเขาได้เห็นเธอร้องไห้อยู่บนถนน และตอนนี้เขาพบว่าเธอไม่มีเงินจ่ายค่าบิล ทำไมเขาถึงมองเห็นตอนเธอตกระกำลำบากอยู่เสมอ? เมื่อเห็นวาเลเรียเงียบ แคชเชียร์ก็บอกวิลเลียมว่า "บัตรของคุณผู้หญิงท่านนี้ถูกระงับ ดังนั้นจึงอาจเป็นปัญหาสำหรับเธอที่จะชำระเงินตอนนี้" คำพูดของแคชเชียร์ทำให้วาเลเรียรู้สึกอายมาก เธอก้มศีรษะลงพร้อมกับใบหน้าแดงเข้ม ทันใดนั้น เสียงอันน่าหลงใหลของชายผู้นั้นก็ดังขึ้น "ผมจะจ่ายเอง!"