บทที่ 366 : ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

"ฮะ? เรื่องนี้เกี่ยวกับเขาอย่างไร" อาร์เชอร์ตกตะลึง "เรมอนต์? ทําไมเธอถึงเลือกชื่อนั้น? คุณบอกเจตนาของเธอไม่ได้เหรอ" ลูเซี่ยนถาม "ฉันไม่รู้ว่าคุณกําลังคิดอะไรอยู่ ประธานซอนเดอร์ส  คุณไม่ได้บอกว่าคุณเกลียดซาแวนนาห์เหรอ? แล้วทําไมคุณถึงเลือกชื่อให้เขาเหมือนกับชื่อของลูกคุณกับประธานการ์เซียล่ะ? คุณไม่คิดว่าคุณโหดร้ายกับประธานการ์เซียเหรอ? คุณไม่คิดว่ามันน่าขยะแขยงเหรอ" อาร์เชอร์ขมวดคิ้วและพูดว่า "ชื่อนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน พ่อของฉันเลือกชื่อนั้นและเขาเป็นคนที่จดทะเบียน!" " โอเค แม้ชื่อนั้นจะไม่ได้เลือกมาเพื่อหมิ่นประธานการ์เซีย แต่คุณไม่ชอบความจริงที่ว่าเขาเป็นลูกชายของซาแวนนาห์เหรอ? ซาแวนนาห์โหดร้ายและชั่วช้ามาก ดังนั้นลูกชายของเธอจะแตกต่างไปได้อย่างไร? ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" ลูเซี่ยนเยาะเย้ย "ประธานซอนเดอร์ส  คุณไม่ได้วางแผนที่จะให้เขาสืบทอดทุกอย่างใช่ไหม? ถ้าคุณทําซาแวนนาห์จะดีใจแม้ว่าเธอจะถูกประหารชีวิตแล้วก็ตาม" อาร์เชอร์ไม่พูดและเลมอนต์มองลูเซี่ยนด้วยความไม่พอใจ " ลูเซี่ยน คุณทำเกินไปแล้ว! เรมอนต์และซาแวนนาห์แตกต่างกัน! ไม่จําเป็นต้องดึงเด็ก ๆ เข้ามาในเรื่องนี้!" "ทำเกินไปเหรอ?