บทที่ 35: เธอคือสุนัขจิ้งจอกตัวน้อย

เมื่อวิลเลียมขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำตอบของเธอ วาเลเรียก็เสริมว่า "อย่างไรก็ตามธุรกิจต้องการความเป็นธรรม ฉันทำได้ก็ต่อเมื่อคุณได้รับคำเชิญ แล้วใครจะรู้ว่าคุณจะได้บัตรเชิญไหม? แล้วถ้าคุณโกงฉันล่ะ?" "โฮ่" วิลเลียมหรี่ตาและหัวเราะ "ผู้หญิงเฉิ่มคนนี้ฉลาดขึ้นแล้ว และเธอกำลังพยายามหลอกผม" เขาหลอกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? "คิดว่าการอยู่กับผมมันไม่ดีเหรอ?" เขากรีดตาและยิ้ม มันทำให้วาเลเรียรู้สึกกระอักกระอ่วน เธอเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของวิลเลียม "เปล่า ฉันแค่ยกตัวอย่าง ค่าตัวเธอคงแพงมากเพราะเธอหล่อมาก ฉันนอนกับคุณได้โดยไม่เสียเงินสักบาท ไม่ว่ายังไงฉันก็ได้เปรียบใช่ไหมล่ะ?" "อย่ามาแตะต้องตัวผม!" วิลเลี่ยมดึงมือเธอออก นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เขาถูกผู้หญิงแบบนี้สัมผัสใบหน้า ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเขาถูกรุกราน? กล้าดีเกินไป! เธอพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากเขา! เขาอยากรู้ว่าผู้หญิวตัวเล็กคนนี้จะเล่นละครอะไรให้เขาดู "ผมจะเอาบัตรเชิญมาให้ แต่คุณต้องจำที่คุณพูดไว้ เมื่อผมได้รับบัตรเชิญ ให้คุณอาบน้ำแล้วรอผมอยู่บนเตียง ถ้าคุณกล้าโกหกผม ผมจะแสดงให้คุณเห็นเองว่าผลที่ตามมาคืออะไร!" วาเลเรียไม่ได้จริงจังกับคำขู่ของ