บทที่ 240: ผมหวังว่าจะเอาชนะเธอได้

เธอคิดกับตัวเองในขณะที่โรนัลด์พูดอีกครั้งว่า"คุณพบคนที่ผมขอให้คุณมองหาไหม?" "ยังครับ คุณอีแวนส์บอกว่าเธอมีเสนอตัวที่เหมาะสม ทําไมคุณไม่กลับไปถามเธอล่ะครับ?" "โอเค ส่งวาเลเรียกลับบ้านวันนี้!" โรนัลด์มองไปที่วาเลเรียบนโซฟาด้วยความรังเกียจ "ผมหวังว่าผมจะเอาชนะเธอได้ตอนนี้!"  เมื่อเธอได้ยินคําพูดที่ชั่วร้ายดังกล่าว เธอก็ขนลุกไปทั่วร่างกาย โรนัลด์เอื้อมมือออกไปผลักเธอ "วาเลเรีย! วาเลเรีย!" เธอยังคงนิ่งเฉย เขาช่วยวาเลเรียขึ้นมาและออกจากร้านอาหารกับไครี่ก่อนที่จะพาเธอขึ้นรถ ไครี่สตาร์ทรถ และพวกเขาขับรถออกไปจากร้านอาหาร วาเลเรียหลับตาลงและยังคงแสร้งทําเป็นลม ในใจเธอสงสัยว่าวิลเลี่ยมทําบ้าอะไรอยู่ ทําไมไม่มีข่าวจากเขาเลย? ขณะที่เธอกําลังคิดเกี่ยวกับมันเธอได้ยินเสียงรถชน และรถชนกับบางสิ่งบางอย่าง เธอได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดในหูของเธอ"บ้าเอ๊ย รถคันใหม่ของผม!" ยางรถระเบิด จากนั้นโรนัลด์กล่าวว่าไม่มีความสุข"ทําไมคุณขับรถเช่นนั้น?" "จู่ๆ เขาก็รีบออกไป..." ก่อนที่ไครี่จะอธิบายได้เสร็จประตูรถก็ถูกดึงเปิดออก และอีกฝ่ายดึงคอเสื้อ-ของเขา"คุณขับรถบ้าแบบนี้ได้ยังไง? คุณตาบอดเหรอ? คุณต้องชดเชยผมสําหรับรถคันให