บทที่ 189: ร้องออกมาด้วยความโกรธ

วิลเลี่ยมมองดูใบหน้าที่เป็นกังวลของฮาร์ดี้และตอบอย่างไม่แยแสว่า “เธอเผลอข้อเท้าแพลง ดังนั้นผมจะพาเธอไปพบแพทย์” เมื่อเห็นดวงตาที่มีน้ำตาของวาเลเรีย ฮาร์ดี้ก็กังวลมาก "เจ็บไหม ผมจะไปกับคุณ!" วิลเลียมรู้สึกแปลกๆ ฮาร์ดี้เห็นว่าวาเลเรียเขินอายที่ต้องแบกรับแบบนั้น "ฉันดีขึ้นมากแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันลงที!" เธอเคยบ่นและร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขาไม่นานมานี้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ฮาร์ดี้ปรากฏตัว เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการแสดงถึงขอบเขตความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ใบหน้าของวิลเลียมมืดลงในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณแน่ใจหรือว่าคุณสามารถยืนได้ด้วยตัวเอง?” “ฉันสามารถลองยืนได้...” เขาวางเธอลงทันทีหลังจากที่เธอจบประโยค เธอเจ็บปวดมากจนเกือบล้ม แต่เขาไม่สนใจเธอและพูดว่า "คุณแอนโธนี่ คุณควรไปกับเธอ ผมมีบางอย่างที่ต้องทำ!" หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็จากไปโดยไม่รอทีท่าของพวกเขา เมื่อเห็นเขาจากไปเช่นนั้น วาเลเรียก็เต็มไปด้วยความโกรธ ความเจ็บปวด และความเกลียดชัง น้ำตาของเธอไหลลงอย่างแรงในขณะนี้ ฮาร์ดีคิดว่าเธอกำลังร้องไห้เพราะความเจ็บปวด เขาจึงปลอบเธอเบาๆ "รออีกหน่อย เราจะไปหาหมอทันที" อย่างไรก็ตาม