บทที่ 154: มันรู้สึกไม่ดี

ผู้หญิงที่ช่วยพ่อของเขาคือเพสลีย์ แอนโธนี่ ใบหน้าของเธอแดงด้วยเหงื่อและความร้อน ขณะยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย เมื่อเห็นสิ่งนี้เฮย์เดนก็สับสน “วิลเลียม คุณรู้จักผู้หญิงใจดีคนนี้ไหม” วิลเลี่ยมตอบว่า "รู้จักครับพ่อ เธอคือเพสลีย์ แอนโธนี่" “เพสลีย์เหรอ? คุณเป็นลูกสาวที่มีความสามารถและฉลาดของตระกูลแอนโธนี่” เฮย์เดนรู้สึกประหลาดใจมาก เพสลีย์ยิ้มและพูดว่า "ใช่ค่ะ หนูชื่อเพสลีย์ แต่ที่ว่ากันว่าหนูมีความสามารถและฉลาดเป็นเพียงแค่ข่าวลือ" เพสลีย์ ไม่ใช่เด็กรวยที่โดนตามใจจากครอบครัว เธอดูมีอัธยาศัยดีและเข้ากับคนง่าย วิลเลียมอดไม่ได้ที่จะมองเธออีกครั้ง เพสลีย์มีความสวยงามมากและมีเสน่ห์ เธอมีสิ่งที่จะทำให้ผู้ชายตกหลุมรักเธอ ตอนเที่ยงไมเคิลและริชาร์ดต่างชื่นชมในรูปลักษณ์และความสามารถของเธอ เขาไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนนี้เมื่อเขาได้พบเธอด้วยตัวเอง เขาก็เชื่อในที่สุด เพสลีย์บังเอิญได้ช่วยเฮย์เดนด้วย ดังนั้นแน่นอนว่าวิลเลียมรู้สึกขอบคุณเธอ "ขอบคุณมากสำหรับวันนี้ครับ คุณแอนโธนี่" “ไม่เป็นไรค่ะ แค่ช่วยนิดหน่อย ตอนนี้คุณโอเคไหม” “ตอนนี้ผมดีขึ้นมากแล้ว! ปู่ของคุณและผมรู้จักกัน ผมขอเรียกคุณว่าเพส