บทที่ 150: คนฉลาดแกมโกง

ลูคัสเกาศีรษะของเขา “คุณวิลเลียมไม่ได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับคุณบราวน์ ดังนั้นคุณบราวน์จึงคิดว่าเขาเป็นเพียงคนขี้ขลาดจากไนท์คลับ” “อะไรนะ! ไร้สาระ!” “คุณบราวน์ยังขายเครื่องประดับของเธอมูลค่านับ 100 ล้านบาท เพื่อแลกกับคุณวิลเลียมไม่ต้องทำงานในไนท์คลับ” “ไร้สาระมาก! หลานชายของตระกูลฮาวเวิร์ด จะถูกมองว่าเป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงได้ยังไง!” เฮย์เดนพูดอย่างโกรธจัดและเต็มไปด้วยความโกรธ “วิลเลี่ยมดูเหมือนคนขี้ขลาดหรือเปล่า? ด้วยท่าทางและสีหน้าของเขา คงไม่มีใครคิดว่าเขาเป็นคนในตระกูลที่ร่ำรวย ผู้หญิงคนนั้นวาเลเรีย บราวน์ คงทำอย่างนั้นด้วยความตั้งใจดี” เฮย์เดนไม่เชื่อว่าวาเลเรียจะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับแมงดาถึงเพียงเท่านี้ "เธอคงรู้ว่าวิลเลียมคือใคร เธอจึงทำเช่นนี้เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับเขา" “อืม...ผมไม่คิดอย่างนั้น” ลูคัสลังเลแล้วพูดว่า "คุณบราวน์ดูเหมือนจะไร้เดียงสา เธอขอเลิกกันหลังจากที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้ว “เธอคงพยายามแสดงอย่างหนักเพื่อให้ได้วิลเลี่ยมมา ผมรู้ดีว่าผู้หญิงอย่างเธอกำลังเล่นเกมอะไรอยู่ ถ้าเธอต้องการเลิกราจริงๆ ทำไมเธอถึงยังไปอะพาร์ตเมนต์กับเขาด้วย ทำไมเธอไม่ทำให้มันกระจ่า