บทที่ 127: ความเฉยเมยของวิลเลี่ยม

วาเลเรียใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายไปกับการบ่น แอ๊บบี้จึงพาเธอไปที่กลุ่มบริษัท วูล์ฟ เพื่อเติมเต็มท้องของเธอ รถของพวกเขามาจอดที่ทางเข้ากลุ่มบริษัท วูล์ฟ ในเวลานี้รถเบนท์ลี่ย์ของเขาหยุดอยู่ข้างรถของพวกเขา วิลเลียมนั่งในรถและมองดูวาเลเรียขณะที่เธอเมินเฉยต่อเขาอย่างเย็นชา เธอไม่แม้แต่จะเหลือบมองเขา จากนั้นแอบบี้ก็ดึงเธอเข้าไปในอาคารด้วยกัน วิลเลียมส่ายหัวและลงจากรถ เขาแค่เดินตามหลังพวกเขา เมื่อสังเกตเห็นว่าวิลเลียมกำลังตามอยู่ แอบบี้ก็กระซิบว่า "วาเลเรีย วิลเลียมอยู่ข้างหลังเรา คุณคิดว่าเขามาเพื่อขอโทษไหม?" “ไม่ต้องสนใจเขา ฉันโกรธเมื่อเห็นหน้าเขา! คำขอโทษของเขาไร้ความหมาย” วาเลเรียเย้ยหยัน “ก็ได้ ตามใจคุณ ทำเป็นว่าเราไม่รู้จักคนนี้เลย” ขณะที่พวกเขาพูด พวกเขาก็เข้าไปในลิฟต์ วิลเลียมซึ่งอยู่ข้างหลังพวกเขาก้าวไปข้างหน้า ขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิด เขาเอื้อมมือไปขวางประตูและก้าวเข้าไป แอบบี้และวาเลเรียย้ายไปอยู่ที่มุมหนึ่งของลิฟต์ เพื่อให้อยู่ห่างจากเขามากที่สุด อย่างไรก็ตามวิลเลี่ยมไม่ได้สนใจเลย เขาจึงหันไปหาวาเลเรียแทน วาเลเรียเงยหน้าขึ้นมองเขา จากนั้นเธอก็ขยับไปอีกด้าน แต่วิลเลียมก็ขยับเข้ามาใกล้เธ