บทที่ 1152

บ็อบบี้จากไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นวาเลเรียเข้ามา จากนั้นวาเลเรียก็เดินไปหาวิลเลียมและยื่นถ้วยให้เขา "ฉันแค่บีบน้ําผลไม้สดให้คุณ คุณอยากลองไหม" วิลเลียมจิบน้ําผลไม้สองสามครั้งและพูดว่า "รสชาติเยี่ยมมาก! มาที่นี่และให้ฉันกอดคุณ" วาเลเรียนั่งลงบนขาของวิลเลียมในขณะที่เขาเอื้อมมือไปแตะท้องของเธอ "คุณต้องเหนื่อยมากหลังจากที่คุณออกไปทั้งวันใช่ไหม" "ฉันไม่เหนื่อย! ฉันเต็มไปด้วยพลังงาน!" "คุณจะไม่รู้สึกเหนื่อยเพราะคุณท้องเหรอ? แต่คุณเต็มไปด้วยพลังงานทุกวัน วันนี้คุณไม่ได้พักผ่อนอีกแล้วคุณออกไปเล่นกับคุณยายเหรอ" "คุณกล้าตําหนิคุณยายได้ยังไง ฉันจะขอให้เธอตีคุณ!" วาเลเรียหัวเราะขณะที่เธอพูด "คุณยายนําอาหารมาให้ฉัน แต่เธอไม่ได้เข้าไปในบ้าน เธอไม่อยากเห็นคุณปู่ ฉันเลยพาเธอออกไปเดินเล่น นั่นคือทั้งหมด" "ฉันคิดว่าคุณจะมีอิทธิพลต่อลูกน้อยของเราด้วยการเล่นทั้งวัน พวกเขาจะซนมากในอนาคตและพ่อของฉันจะยุ่งมากในการดูแลพวกเขา" "ไม่เป็นไรเพราะเขาจะมีความสุข พ่อแม่ของฉันบอกว่าเราไม่สามารถดูแลลูกสองคนในเวลาเดียวกันได้ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถช่วยเราดูแลฝาแฝดหนึ่งคนได้" "นี่มันอะไรกัน? คุณคิดว่าเราไม่สามารถเลี้ยงลูกได้