บทที่ 606

เมื่อเห็นเจย์ล้มลงอยู่บนพื้น เธอจึงวิ่งเข้าไปวางมือบนไหล่ของเขา แล้วเธอก็ยกเขาขื้นไปที่เตียง เจย์ล้มตัวลงบนเตียงอย่างผิดหวัง จากนั้นแองเจลีนเอาผ้าห่มคลุมไปที่ตัวเขาแล้วนั่งที่ข้าง ๆ เตียงเพื่อปลอบโยนเขาว่า “ท่านอาเรส อย่าใจร้อน ขาของคุณเพิ่งจะหายดีและการฟื้นตัวในการเดินได้อีกครั้งจะเป็นกระบวนการที่ใช้เวลานานพอสมควร คุณควรใช้ช่วงพักฟื้นนี้ให้เป็นโอกาสในการใช้ชีวิตที่ดำเนินไปอย่างช้า ๆ ” เจย์ตอบห้วน ๆ “อืม” จากนั้นเขาก็เหล่ตามองไปที่แองเจลีน “เมื่อคืนยังไม่ได้นอนเลยเหรอ?” แองเจลีนกล่าวด้วยความสุข “ท่านอาเรส ฉันตอบคำถามสิบข้อเสร็จแล้ว!” “ให้ฉันดูหน่อยสิ” แองเจลีนกลับไปที่ห้องและหยิบหนังสือคำถามออกมา เจย์เห็นคำถามที่เธอทำและมองเธอด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไป... เธอทำห้าคำถามถูกต้องสำหรับเก้าคำถามแรก ตามที่เขาเดาไว้ สำหรับคำถามสุดท้าย ยังคงเป็นคำตอบที่ทำให้เขาแทบบ้า ‘ตื้อเขาอย่างไม่จบไม่สิ้น!’ “ขอปากกาหน่อย” แองเจลีนยื่นปากกาลูกลื่นในมือของเธอให้เขา เจย์ได้แก้ไขข้อผิดพลาดสี่ข้อให้กับเธอ แองเจลีนตกตะลึงเมื่อเห็นวิธีแก้ปัญหาที่ถูกต้อง “ฉันตอบคำถามผิดสี่ข้อเลยเหรอ?” เธอรู้สึกอารมณ์เสียม