บทที่ 572

รอยยิ้มของแจ็คเริ่มเย็นลง “ตอนนี้นายดูค่อนข้างเป็นมืออาชีพแล้ว ใช่ไหม แฮมิลตัน?” ผู้ดูแลระบบยิ้มอย่างตั้งใจ “ผมรู้ว่าคุณรักลูกชายของคุณ อย่ากังวลไปเลย ท่านประธานดูเข้มแข็ง บาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้แทบจะไม่ได้ทำความเสียหายกับเขาได้ แจ็คโน้มตัวไปข้างหน้าและทิ้งน้ำหนักลงไปบนโต๊ะของผู้ดูแลระบบด้วยมือทั้งสองข้าง “ถ้าฉันสงสัยว่ามีการปฏิบัติอย่างทารุณจากโรงพยาบาลล่ะ? นายมีอำนาจที่จะหยุดฉันไม่ให้ผู้ป่วยออกมาได้หรือเปล่า?” “ผม…” แจ็คหันหลังเดินออกไป ห้องไอซียู เกรย์สันพร้อมทั้งสมาชิกของภูติผีและทีมรักษาความปลอดภัยของแกรนด์ เอเซียได้รวมตัวอยู่รอบ ๆ พื้นที่ที่สำคัญที่สุดของแผนกการแพทย์ มีทีมบอร์ดี้การ์ดประจำการอยู่ไม่ไกลเช่นกัน บอดี้การ์ดสิบคนยืนอยู่บริเวณข้าง ๆ เมื่อเข้าไปในห้องไอซียู แจ็คยิ้มอย่างมืดมนกับท่าทีที่ได้รับ “เกรย์สัน โอ้ เกรย์สัน นี่ทำเกินไปหน่อยไหม? นายควรให้บอดี้การ์ดถอยออกไปนะ เราอยู่ในสังคมที่ชอบด้วยกฎหมาย แล้วจะมีใครคิดทำร้ายกันในโรงพยาบาลได้ล่ะ?” เกรย์สันจ้องมองเขาด้วยดวงตาสีแดง “เป็นการดีกว่าที่จะเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดและหวังว่าจะดีที่สุดแล้วครับ คุณท่