บทที่ 393

รอยยิ้มของฌอนจางลงราวกับทรายในนาฬิกาทราย ยิ่งเขาพยายามหวนคิดถึงแต่ตัวเองมากเท่าไหร่ ความบ้าคลั่งของเขาก็แสดงให้เห็นชัดเจนมากขึ้น เป็นอีกครั้งที่ เขาประสบกับความหวาดกลัว นั่นคือ เจย์ อาเรส “เป้าหมายสูงสุดของนายคือทำให้ฉันเกลียดนายเพื่อที่ให้ฉันจะทำลายบริษัท เบล แทนนาย นั่นคือเหตุผลที่นายใช้ โรส ลอยล์ จริงไหม?” เมื่อเจย์ถอดสีหน้าออกมาอย่างไร้ความปรานี ทุกอย่างที่เหลืออยู่ของ ฌอน เบล คือตัวตนที่เปราะบางของเขา หน้าตาที่หล่อเหลาของเขาซีดเซียวและเหมือนถูกสูบเลือดออกมา! ร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้าน แม้ว่าเขาจะรีบเงยหน้าขึ้นด้วยความสับสนและพูดอย่างสงสัยว่า “ผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ท่านอาเรส” เขาไม่ยอมเชื่อว่าเจย์จะรู้ถึงเจตนาร้ายของเขา ไม่มีทางที่เจย์จะค้นพบความตั้งใจที่แท้จริงของเขาที่มีต่อบริษัท เบล ได้อย่างรวดเร็ว มันไม่ควรเป็นแบบนี้เมื่อเขาซุ่มแอบสิ่งที่หลอกลวงนี้มาหลายปีแล้วและถูกจับได้กับเจย์เพียงแค่ไม่นานนี้ “งั้นเรามาจัดการกันเถอะ!” เจย์หลับตาลง เมื่อเขาเปิดตาขึ้นอีกครั้ง ดวงตาคู่ทั้งคู่ก็ลุกเป็นไฟด้วยความปรารถนาที่จะควบคุมกับความแข็งแกร่งของเขา ฌอนแย้ง “คุณมีจุดประสงค์อะไร?