บทที่ 322

“นายทำตัวไม่สุภาพกับพี่สะใภ้ใหญ่ของนายได้ยังไง ยีนส์ อาเรส ?” โรสถามอย่างอาฆาตแค้น น่าแปลกใจที่ยีนส์ยิ้ม “โอ้? เธอคงไม่ได้เป็นคนใจดีที่ยืนหยัดเพื่อพี่สะใภ้ที่น่าสงสารของฉันหรอกใช่ไหม? ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกเธอโดยเจตนา เจย์บอกฉันด้วยตัวเขาเองเลยว่าพี่สะใภ้ของฉันนั้นเซ่อซ่าและโง่แค่ไหน เธอเป็นเพียงสาวบ้านนอกที่ตื้นเขินและไร้การศึกษา ใช่ไหมเจย์?” สายตาคาดหวังของโรสจ้องมองไปที่เจย์ โดยเธอจ้องเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง จีนส์จ้องไปที่พี่ชายของเขารอให้เจย์สนับสนุน เจย์ตอบอย่างสบาย ๆ ว่า“ พี่สะใภ้ของนายเป็นคนใจดี สวยงาม และมีความสุขที่ได้อยู่ด้วย ไม่ใช่ความผิดของฉัน ที่นายใจร้ายเกินไปที่จะพูดอะไรดี ๆ เกี่ยวกับคนอื่น” จีนส์ อาเรส “...” โรส ลอยล์ “...” จีนส์หูพึ่ง “ขอโทษนะ พูดอีกทีได้ไหม? นั่นไม่ใช่สิ่งที่นายเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ เจย์ ฉันค่อนข้างแน่ใจว่านายเรียกพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันว่าเป็นพวกคนสวยแต่โง่และอะไรบางอย่างแนวว่าเหตุผลเดียวที่นายแต่งงานกับเธอคือเธอควบคุมได้ง่ายและจะไม่สร้างปัญหา…” การจ้องมองของเจย์นั้นเฉียบคมราวกับมีดผ่าตัดเมื่อมันตกลงมาที่ยีนส์ ราวกับว่าเจย์กำลังจะถลกหนังเขาทั้งที่ยังมี