บทที่ 300

แม่ของเจย์รู้สึกใจสลายแทนลูกชายและโกรธเธอมาก ภายในใจคิดเพียงว่า “โรส ลอยล์ นี่เจย์ของฉันต้องดูแลลูกสาวที่เธอทิ้งไว้ที่นี่งั้นเหรอ?” เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจย์ ไม่ห่วงเซ็ตตี้น้อยเกินไปเหรอ? เธอไม่สบายงั้นเหรอ? เขากังวลแค่ไหนกันถึงได้ขับรถเร็วขนาดนั้น?” จอห์นกล่าวว่า “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้เหรอเจย์ชอบโรส เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่เขาปฏิบัติต่อเซ็ตตี้น้อยแตกต่างกันไป ถ้าหากเขาได้รักใครแล้ว เขาก็จะรักทุกคนที่เชื่อมโยงกับพวกเขาด้วย” ณ โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซีย เจย์ได้อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อหมอเวรเห็นว่าท่านอาเรสมาที่นี่ด้วยตัวเอง สายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่เขาด้วยความไม่น่าเชื่อ นี่ท่านอาเรสผู้หยิ่งผยองของพวกเขาที่ปฏิเสธการช่วยเหลือกับผู้อื่นมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามไม่ใช่เหรอ? แต่เขาอุ้มเด็กมารักษางั้นเหรอ? นี่คือท่านอาเรสที่อยู่ในโลกแห่งความจริงหรอเนี่ย มันรู้สึกไม่จริง! “คุณกำลังมองหาอะไรกันอยู่? รักษาเธอเร็วเข้า” “ครับ ท่านอาเรส” หมอได้ตรวจดูลำคอของเด็ก ตรวจวัดหัวใจและตรวจปอด จากนั้นมองไปที่ท่านอาเรสอย่างใจเย็น “ท่านอาเรส ต่อมทอนซิลของเด็กน้อยอักเสบ” เ