บทที่ 85

“นายต้องการอะไรอีก? ฉันคือหนึ่งใน... ฮิวโก้” นีลกัดฟันแน่น พร้อมเปิดเผยตัวตนอีกครั้ง เพี๊ยะ! เฟนด์หันไปตบนีลอย่างแรง ฝ่ามือขนาดใหญ่มีแสงสีแดงเปล่งประกายบนใบหน้าของนีล "ผมรู้จักตัวตนของคุณตั้งแต่แรกแล้ว คุณไม่จําเป็นต้องแนะนําตัวเอง!" เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชาว่า "ฉันจะบอกว่าถ้านายกล้าตบฉับ..." เพี๊ยะ! "นาย..." เพี๊ยะ! หลังจากตบติดต่อกันถึงสามครั้ง นีลรู้สึกมึนงงมาก เขามองเห็นดวงดาวทันที แทบจะเป็นลม "พี่ครับ เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมไม่กล้าทําอีกแล้ว!" นีลกลัวการถูกทุบตี เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างทุลักทุเล แล้วเขาก็เริ่มอ้อนวอนขออภัยโทษ "ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวของฉัน หัวของนายคงไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้หรอก ลูกสาวของฉันก็ไม่จําเป็นต้องเห็นฉากนองเลือดแบบนั้น!".. .. เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ใช้กำลังมาก ถ้าเขาตบเขาจริง ๆ หัวของนีลก็จะบินหนีไปได้ในครั้งเดียว นี่แค่ตบหน้าเท่านั้น "พี่ครับ ความผิดผม นายเป็นพี่ชายฉัน ฉันรู้สึกสำนึกผิดแล้ว ได้โปรดปล่อยผมไป!" นีลกลัวมากจนเกือบทําให้กางเกงเปียก เฟนด์เป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่ง "โอ้ ผมมีเงิน ผมชดเชยให้คุณได้... เพื่อความอยู่รอด นีลได้หยิบ