Webfic
Open the Webfic App to read more wonderful content

บทที่ 6

“ถูกต้อง คุณพูดได้ถูกจริง ๆ พูดตามตรงฉันไม่ค่อยชอบสาวน้อยคนนี้อยู่แล้ว!” ฟิโอน่า พยักหน้าตอกย้ำ ๆ “สุดท้ายเธอไม่ควรที่จะมีตัวตน” เมื่อได้เฟนด์ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขารู้สึกอยากจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดให้ตายในการลงมือเพียงครั้งเดียว ยังไงซะลึก ๆ แล้วเขาพยายามเตือนตัวเองให้สงบสติอารมณ์ ท้ายที่สุดฟีโอน่า ก็คือแม่ของเซเลน่าแม่ภรรยาของเขา สถานที่แห่งนี่ไม่ใช้สนามรบที่เขาต้องสังหารฆ่าฟัดตามที่เขาต้องการอีกต่อไป ฟีโอน่าและแอนดรูว์อย่างน้อยก็ไม่ใช่ศัตรูของเขา ขาของแอนดรูว์ที่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ในปัจจุบัน เกิดจากการกระทำที่บุ่มบ่ามของเขา ในคืนงานแต่งงานของเซเลน่า ความเกลียดชังของพวกเขา ที่มีต่อเขานั้นสมเหตุสมผล มีบุคคลภายนอกเข้ามากำลังเข้ามา เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วจ้องมองไปที่นายน้อยคลาร์ก “ไคลีเป็นลูกสาวของฉัน เธอไม่ใช่ภาระและเธอก็ไม่ใช่เด็กนอกคอก แกต้องคุกเข่าและขอโทษสำหรับคำพูดของแกเมื่อกี้!” เมื่อถึงจุดนั้น เฟนด์หยุดอยู่ชั่วขณะแล้วพูดต่อว่า “ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าฉันไม่อยากทำให้บ้านต้องมาแปดเปื้อน ของการกลับวันแรกของฉัน แกก็คงจะได้ตายแล้วตอนนี้!” “ฮ่า ๆ บัดซบ! ฉันได้ยินแกกำลังขู่ฉันอยู่หรือเปล่า? แกรู้ไหมว่าแกกำลังคุยกับใคร” นายน้อยคลาร์ก หัวเราะเยาะแล้วชี้ไปที่รถเบนท์ลีย์ ที่จอดอยู่ด้านนอก “ฉันเคยได้ยินมาว่าแกเคยเป็นเด็กส่งของ ช่วงสองสามปีของสงคราม ในฐานะทหารมันทำให้แกเป็นคนแกร่งขึ้นอย่างนี้? แต่แกไม่มีค่าอะไรในสายตาของฉัน แกรู้ไหมว่ารถนั่นราคาเท่าไหร่? คนอย่างแกทั้งชีวิตก็ไม่มีปัญหาหาซื้อได้” “ถูกต้อง เฟนด์ นายหยุดยุ่งสักที พาลูกสาวของนายของไป!” ฟีโอน่าก้าวไปข้างหน้าจากนั้นกล่าวเสริมว่า “หยุดยุ่งวุ่นวาย ขัดขวางความสุขของลูกสาวฉัน!” “แม่ เว้นแต่ว่าเซเลน่าจะขอให้ผมจากไปด้วยตัวของเธอเอง ไม่อย่างนั้นผมจะไม่มีวันทิ้งเธอเด็ดขาด!” เฟนด์จ้องมองไปที่ฟีโอน่าด้วยสีหน้านิ่งสงบ “แกมีอะไรที่เปรียบเทียบกับฉันได้? มีคุณสมบัติอะไรพอที่จะอยู่กับเธอ? คนเราต้องเข้าใจข้อบกพร่องตัวเองก่อนไม่ใข่รึไง” นายน้อยคลาร์ก เดินก้าวเข้าไปข้างหน้าแล้วกระทุ้งที่หน้าอกของเฟนด์ “แกมันก็แค่ทหารที่ไร้ประโยชน์…” อาจารย์หนุ่มคลาร์กก้าวไปข้างหน้าแล้วกระทุ้งที่หน้าอกของฟาเน่ “ คุณเป็นแค่ทหารที่ไร้ประโยชน์…” พลั่ก! ด้วยความประหลาดใจเฟนด์ผลักนายน้อยคลาร์กจนเซถอยหลังกลับไปสองสามก้าว พร้อมกับต่อยหน้าเขาจนเลือดกลบปาก เขาพ่นเลือดออกมาพร้อมกับฟันอีกสามซี่ “อุ๊บส์!” นายน้อยคลาร์กกรีดร้องขณะที่แก้มของเขาแดงเหมือนรอยไหม้ “แก..แกกล้าต่อยฉันเหรอ? แกกำลังล้อเล่นกับความตาย! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” นายน้อยคลาร์กโกรธมาก เขาอยากจะตอบโต้กลับแต่ก็ไม่กล้า คนที่อยู่ตรงหน้าเขากลับมาจากสนามรบแล้ว ถึงเขาจะเป็นผู้ชายที่ช่างเอาใจ แต่ก็ไม่สามาถเทียบกับเฟนด์ได้ “เฟนด์ นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาคือนายน้อยของตระกูลคลาร์ก ตระกูลคลาร์ก ร่ำรวยมีเงินทองและมีอิทธิพลมากกว่าตระกูลเทย์เลอร์ของเราเสียอีก!” “ผมไม่สนใจว่ามันจะเป็นใคร มันกล้ามาทำร้ายลูกสาวของผมและคิดไม่ซื่อกับเซเลน่า ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ฆ่ามัน!” เฟนด์ประกาศอย่างเย็นชา “เอาล่ะ แกเป็นคนเก่งและมีความสามารถ แกกล้าให้ฉันโทรศัพท์ออกไปไหม” เคนกล่าวอย่างข่มขวัญ “ฉันไม่จำเป็นต้องกลัว ถึงแม้ว่าแกจะโทรสัก 10ครั้งก็ตาม!” เฟนด์ไม่อยากที่จะสนใจเขา ขยะเช่นนี้ไม่มีค่าในสายตาของเขา “เฟนด์...เฟนด์ วู๊ด?” ในตอนนั้นเสียงดังไพเราะมาจากด้านหลังของพวกเขา หัวใจของเฟนด์สั่นสะท้าน เขากลับไปเห็นเซเลน่า เธอยังสวยงามเหมือนเดิม แต่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ดูเรียบง่าย สายตาของเขาอ่อนลงทันที “เซเลน่า ผมกลับมาแล้ว” “นี่วิเศษมาก ฉันรู้อยู่แล้ว ฉันรู้ว่าคุณต้องรอด!” ร่างกายของเซเลน่าสั่นไหวไปทั้งตัว เธอทิ้งถุงที่เต็มไปด้วยขยะลงบนพื้น “ดีแล้วที่คุณกลับมา ลูกของเราจะต้องอยู่ ร่างกายของเซเลน่า สั่นสะท้านและทิ้งถุงที่เต็มไปด้วยถังขยะลงที่พื้น “ก็ดีแล้วที่คุณกลับมา ลูกของเราต้องอยู่โดยไม่ขาดพ่อ” เสียงของเซเลน่าสงบลงอย่างรวดเร็ว ต้องไม่ขาดพ่อ! คำง่าย ๆ เพียงแค่ไม่กี่คำทำให้เฟนด์ รับรู้ถึงความรู้สึกของเซเลน่าที่มีต่อเขาในขณะนั้น ที่ถูกต้อง พวกเขาแทบไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อกัน เนื่องจากการแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงแค่การแสดง สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเกิดจากความบุ่มบ่ามของเซเลน่า… ส่วนเรื่องเด็กนั้นเธอทนไม่ได้ที่จะทำแท้ง เพราะเขาเป็นเลือดเนื้อของเธอเอง คำง่าย ๆ เพียงแค่ไม่กี่คำแสดงให้เห็นถึงความท้อแท้ภายในใจของเธอ “เซเลน่า คุณมั่นใจได้ นับจากนี้ไปจะไม่มีใครกล้ารังแกคุณ!” เฟนด์ยกมือขึ้นประกาศลั่น “ผมสาบาน!” “ที่รัก คุณบอกให้เขาออกไปจากที่นี่และพาไคลีไปด้วย เขาอยู่ที่นี่ก็มีแต่ทำให้เกิดปัญหา!” เมื่อฟีโอน่าเห็นลูกสาวตัวเองกลับถึงบ้าน เธอก็จับมือเซเลน่าแล้วพูดทั้งน้ำตาว่า “รีบหย่ากับเขา นายน้อยคลาร์กเพิ่งสัญญากับเราว่าจะดูแลลูกและครอบครัวเราเป็นอย่างดี แม่ไม่อยากเห็นลูกต้องเก็บขยะอีกต่อไปแล้ว พวกเราจะได้ไม่ต้องทนอยู่กับความลำบากแบบนี้อีกต่อไป การที่เราอยู่ในสถานที่เช่นนี้ทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะเรา” “แม่ หนูขอโทษ หนูทิ้งไคลีไม่ได้! ถึงแม้เฟนด์อาจจะไม่มีประโยชน์ แต่เขาก็ยังเป็นสามีและเป็นพ่อของไคลี หนูเชื่อว่าถ้าเราขยันและทำงานหนักด้วยกัน ชีวิตของเราต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน!” เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น ดวงตาของเธอแสดงออกมาว่าไม่รู้จะต้องทำเช่นไร “ฮึ...เขาทำร้ายนายน้อยคลาร์ก ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน ดูสิ! แม้แต่ฟันของเขาก็ยังหลุดออกมา! แอนดรูว์กำลังนั่งคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความโกรธรู้สึกผิดหวัง “อะไรนะ?!” เซเลน่ามองไปที่คราบเลือดและฟันที่กองอยู่บนพื้น จากนั้นก็มองไปที่เฟนด์ ด้วยความตกใจ “คุณทำร้ายเขาทำไม?” คุณบ้าบิ่นเกินไป! มันจะทำให้เกิดปัญหา!” “ทุกอย่างจัดการได้ที่รัก คุณไม่ต้องกังวล!” เฟนด์ยิ้มอย่างใจเย็น เขาชื่นชมผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างเงียบ ๆ เธอยังสวยเหมือนเดิม “คุณหมายความว่าอะไร? ไม่มีอะไรต้องกังวล? คุณรีบมาขอโทษเขาก่อนที่จะมีปัญหา เขาเป็นความหวังของตระกูลคลาร์ก และยังเป็นทายาทเพียงคนเดียวที่ชัดเจนว่าจะได้เป็นนายใหญ่ในอนาคตแห่งตระกูลคลาร์ก!” “คราวนี้คุณกำลังเจอปัญหาใหญ่จริง ๆ!” เซเลน่าเป็นกังวลอย่างมากรีบผลักเฟนด์ ให้เข้าไปหานายน้อยคลาร์ก “ขอโทษเขาซะ!” นายน้อยคลาร์กกระอักเลือดออกมาจากปากของเขา จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นแล้วยืดอกขึ้น “มันสายไปแล้วที่จะมาขอโทษในตอนนี้ พ่อของฉันสั่งให้ แดน เจมสัน มาจัดการกับเรื่องนี้” “แดน เจมสัน?” เฟนด์ยืนงง นั่นไม่ใช่คนที่เพิ่งพ่ายแพ้แก่เขาในการแข่งขันงัดข้อเมื่อกี้เหรอ? มันช่างบังเอิญซะจริง เมื่อเห็นว่าเฟนด์กำลังยืนงง นายน้อยคลาร์กก็หัวเราะเสียงดังออกมา “กลัวเหรอ? แกรู้ไหมว่าแดนคือใคร? เขาคือนักสู้อันดับหนึ่งของตระกูลคลาร์กที่จะสังหารโดยไม่มีความรู้สึกผิด เขากำจัดคนสองถึงสามร้อยคนทั้งหมดด้วยตัวเขาเอง แกคิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมเพียงเพราะแกเคยเป็นทหารแค่นั้นเหรอ? เฮ้! มันช่างโง่เขลา!” “นายน้อยคลาร์กได้โปรดแสดงความเมตตาของคุณ ช่วยปล่อยเขาไปเถอะนะ เขาเป็นแค่คนบ้านนอก คุณเอามาใส่ใจทำไม” เซเลน่าเดินก้าวไปข้างหน้าเพื่อพูดคำพูดที่นี่ที่จะช่วยเฟนด์ “ผมสูญเสียฟันไปถึงสามซี่ แล้วคุณจะบอกให้ผมปล่อยเขาไปเหรอ? นี่คุณกำลังล้อเล่น?” นายน้อยคลาร์กจับตรงที่แก้มที่บวมของเขา ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความโกรธ “ผมปล่อยเรื่องนี้ก็ได้ ถ้าคุณตกลงหย่ากับเขาในตอนนี้...และแต่งงานกับผม!” “นายน้อยคลาร์มันจำเป็นจริง ๆ หรือ? ด้วยสถานะของคุณ คุณสามารถหาผู้หญิงที่สวยงามได้มากมาย ทำไมคุณถึงยืนยันที่จะมาเลือกผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแบบฉัน” เซเลน่ายิ้มอย่างเขื่องช้า “นายน้อยคลาร์ก ได้โปรดหยุดเรื่องตลกของคุณเถอะค่ะ!” “ผมเสียใจ แต่คุณเป็นคนแบบที่ผมชอบ!” นายน้อยคลาร์กหัวเราะอย่างเลือดเย็น “ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะหย่ากับมัน ผมคงจะไม่ผิดอะไร ถ้าไอ้สารเลวนี่จะต้องตายในวันนี้!”

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.