บทที่ 676

เคนพยักหน้าอย่างพอใจกับความคิดของฟลินน์ “ฮ่า ๆ! ช่างเป็นความคิดที่ดีอะไรเช่นนี้! ตอนนี้ เราก็ตบตีกระทืบมันได้เท่าที่เราต้องการ ตราบใดที่เราไม่ฆ่าเขา เราจะรอจนกว่าจะถึงวันเกิดเซเลน่าที่มันจะเสียหน้า แล้วค่อยปล่อยให้มันตายอย่างทรมาน” “เป็นความคิดของฉันอย่างแน่นอน!” ฟลินน์ตอบ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความแค้นและดูถูกเหยียดหยาม “ฉันได้ยินมาว่าภรรยาเขาค่อนข้างดีเลยล่ะ” ฟลินน์กัดฟัน “หึ! เมื่อใดที่เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ฉันจะให้ภรรยามันคุกเข่าให้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และขอให้เธอมาขอร้องให้ฉันเล่นของเล่นกับเธอ...! ฉันจะสนุกกับการทรมานเธอทุก ๆ ทาง!” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เคนก็ตะคอกขึ้นมาทันทีว่า “นี่ เกรงว่าจะไม่ได้นะ ฉันคอยดูเซเลน่ามาตลอด ห้ามเตะต้องเธอเด็ดขาด!” แน่นอนว่าฟลินน์ไม่โอเค “เคน ฉันแค่อยากแก้แค้น ทำตามคำขอฉันไม่ได้เหรอ? ฉัน... ฉันเสียขาไปนะ...! ฉันจะไม่ได้ระบายถ้าไม่ทำอย่างนั้น!” เคนหน้านิ่ง “ฟลินน์ ฉันอยากจะบอกนายนะว่าคนที่ทำให้นายเสียขาไปคือเฟนด์ อยากแก้แค้น ฉันก็จะช่วย พอเฟนด์ตาย การแก้แค้นก็จะสำเร็จ! เซเลน่ามาเกี่ยวอะไรด้วย? ถ้าอยากแก้แค้นก็ไปลงที่เฟนด์ไม่ใช่เซเลน่า เพราะเธออาจจะเป็น