บทที่ 40

“คุณต้องการเชิญพวกบ้านนอกมา? นายน้อยอีวาน คุณกำลังจะพยายามโอ้อวดใช่ไหม? เซซิลีอา ก้าวไปข้างหน้าไม่ทันคาดคิด และเปิดเผยความตั้งใจของอีวานจนหมด อีวานหน้าเสียทันที เขาอธิบายอย่างรีบร้อน “พูดเรื่องไร้สาระอะไร? ฉันดูเป็นคนแบบนั้นเหรอ?” อีวานเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “ยังไงซะ เซเลน่าก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเทย์เลอร์ เธอก็เป็นหลานสาวของคุณปู่เช่นกัน งานนี้เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ของครอบครัวเทย์เลอร์ การเชิญเธอมาร่วมงานก็ถือว่าเป็นประโยชน์ต่อเราเช่นกัน ผู้ที่มีอิทธิพลรอบข้าง จะได้ไม่มองว่าเราแล้งน้ำใจ ถ้าพวกเขารู้ว่าเราไม่ได้เชิญเธอมา ถึงจะเพิ่มมาอีกสักสองสามคน ก็คงไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มอะไรมากมายจริงไหม? นายใหญ่เทย์เลอร์ รู้สึกพึงพอใจ “ที่จริงอีวานก็เริ่มเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น วันนี้แกโตเป็นผู้ใหญ่ เริ่มมีความคิดแล้ว แกต้องรักษาความคิดนี้เอาไว้ หากแกต้องการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตหลังจากนั้น ช่วงเวลาห้าปีหลาย ๆ คนก็ลืมเลือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นไปแล้ว คงไม่แปลกหรอกที่จะชวนพวกเขามากินอาหารร่วมกัน!” “คุณปู่พูดถูกจริง ๆ นั่นคือความตั้งใจของผม ผมอยากให้พวกเขารู้ว่าเรามีน้ำใจต่อพวกเขาม