บทที่ 363

อย่างไรซะตระกูลจอร์จก็เป็นตระกูลชนชั้นหนึ่ง ฟีโอน่าเดินเข้าไปหาเฟนด์ จ้องมองอย่างเขม็ง “มันก็แค่ยา ทำไมต้องคิดเงินด้วย? นายท่านจอร์จดูแลเราดีมากนะ! เขาให้รถโรลส์รอยส์มาสองคัน นายยังจะอยากได้อะไรอีก?” “ถูกต้อง! เฟนด์ มันไม่ขี้เหนียวและก็โง่ไปหน่อยเหรอ? แค่ให้เขาไปไม่ได้เหรอในเมื่อเขาอยากได้แค่เม็ดเดียวเอง?” ซีน่าร้องเสียงหลงขึ้นมาตามฟีโอน่า นี่เป็นโอกาสดีที่จะทำให้ตระกูลจอร์จพอใจ นี่เขางี่เง่าเหรอ? เขาจะมาขอเงินโดยไม่เกรงใจอีกฝ่ายได้อย่างไร? เฟนด์ไม่ได้พูดอะไรกับคำเตือนของพวกเขาราวกับหูหนวก หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างไม่ใยดีและตอบกลับไปว่า “โรลส์รอยซ์สองคันนั่นเป็นค่าตอบแทนจากนายท่านจอร์จที่ลักพาตัวพวกคุณไป ในขณะที่เงินนี้ผมขอเป็นค่ายา สองสิ่งนี้มันต่างกัน นอกจากนี้ ยาของผมก็แพง! ถ้าไม่ใช่เพราะคนดี ๆ อย่างคุณซาซ่าผมจะไม่ขายแม้ว่าคุณจะคุกเข่าขอร้องก็ตาม!” นี่เป็นครั้งแรกที่นายท่านจอร์จเจอคนแบบเฟนด์ เขารู้สึกอับอายขายขี้หน้าขึ้นมาทันที อย่างไรก็ตาม ตระกูลจอร์จนั้นร่ำรวยแบบสุด ๆ การแก้ไขปัญหาด้วยเงินไม่นับเป็นปัญหาอะไร “มันควรจะเป็นแบบนี้” เขาตอบด้วยรอยยิ้ม “เฟนด์พูดถูก ฉันควรจ่ายค่า