บทที่ 351

“ไม่มีทาง นายน้อยวิลสันเป็นผู้ใหญ่พอและเป็นคนรักษาคำพูดเสมอไม่ใช่เหรอ?” เฟนด์พูดยิ้ม ๆ โดยไม่สนใจความอัปยศของอีกฝ่าย “ถูกต้อง เว้นแต่นายจะยอมรับว่านายไม่ใช่ลูกผู้ชายแต่เป็นขันทีหรือเป็นผู้หญิง เราจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ แน่!” ทันย่าพูดแทรกขึ้นอย่างมั่นใจขณะที่ยกแขนกอดอก เมื่อเธอได้ยินคำพูดท้าทายของพวกเขา “นายน้อยวิลสันคุณเดิมพันกับเฟนด์เพียงเพราะคุณคิดว่าเขายังใหม่ในเรื่องนี้จึงคิดว่าเขาไม่ค่อยรู้เรื่องหิน ตอนนี้คุณไม่รู้สึกอับอายเหรอที่แพ้ให้กับเด็กใหม่? อีกอย่างคุณยังปฏิเสธที่จะยอมรับหนี้ของตัวเองในตอนนี้ที่คุณได้เสียไป มันคงจะไม่ดีนะถ้ามีข่าวออกไป จริงไหม?” “ทำไมคุณถึงเป็นคนขี้แพ้ที่น่าอนาถขนาดนี้?” คราวนี้เป็นอีวอนน์ที่ก้าวไปข้างหน้าและเยาะเย้ยวิลสัน พวกบอดี้การ์ดไม่กล้าส่งเสียงดังอีกต่อไป ตระกูลเดรคเป็นหนึ่งในตระกูลชนชั้นสูงที่มีชื่อเสียงที่สุด พวกเขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะคุกคามหรือกลั่นแกล้งทันย่า เดรคได้ เพราะมันเหมือนกับเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงซึ่งอาจทำให้พวกเขาตายได้ “ใครบอกว่าฉันเป็นคนขี้แพ้ที่น่าอนาถ?” นายน้อยวิลสันกัดฟันแน่น “ฉันยอมรับความพ่ายแพ้!” เขาประกาศ ผู้คนต่