บทที่ 349

“ฮึ่ม! เรายังไม่ได้เปิดอันนี้เลย นายรู้ได้ยังไงว่าฉันจะแพ้? ฉันแค่บอกว่าหินของนายไม่ได้แย่!”เฟนด์หัวเราะด้วยสีหน้าเมินเฉย “ทําไมนาย...ทําไมต้องทำให้ตัวเองดูแย่แบบนั้นด้วย?” อีวอนน์พึมพํากับตัวเอง “เปิดของฉันก่อน!” ไมเคิลจ่ายเงินทันทีอย่างตื่นเต้น มันมากว่า 100,000 ที่ต้องจ่ายไป เด็กฝึกงานสองคนตัดด้านหนึ่งของหินออก เขาก้าวเข้าไปดูใกล้ ๆ มุมปากของเขายกยิ้มอย่างรวดเร็ว“ฮ่า ๆ! เฟนด์ ไอ้เด็กเวร อย่างที่แกว่าเลย เห็นไหม? มากว่าครึ่งมันเป็นหยกแข็ง และสีของมันก็ดูดี นี่อาจจะได้ไม่กี่ล้านเหรียญแต่ไม่มีปัญหา” “ไม่มีทาง!” อีวอนน์และทันย่าแทบจะเป็นลมเมื่อได้เห็น ไมเคิลเลือกได้หินที่ดี มันเป็นหินที่ไม่ธรรมดา “ขอแสดงความยินดีด้วย นายน้อยวิลสัน คุณเลือกได้ดี!” เจ้าของแผงลอยตกตะลึงเธอไม่กล้าเปิดมันและเพิ่งจะนํามันมาขาย นี่เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สําหรับเธอ ในการพนันหิน มีการเปลี่ยนอย่างอย่างรวดเร็วในขณะที่เล่นการพนัน คงไม่มีใครตำหนิเธอที่ไม่มีโชคและขาดการมองการณ์ไกล “เป็นไงล่ะ? เฟนด์ วู๊ด แกจะคุกเข่าและเห่าเหมือนหมาไหม? แค่ยอมแพ้ไป ถึงจะผ่านไปสองสัปดาห์ในถนนสายนี้ก็จะไม่มีใครได้อัญมณีเหม