บทที่ 343

คําพูดของเฟนด์ทำให้ไมเคิลไม่พอใจ “อืม หากนายไม่เชื่อก็ดูด้วยตาของนายเอง เมื่อมันถูกผ่าเปิดออก! แต่ฉันขอแนะนําให้นายเอามันกลับไปก่อนที่ผ่าเปิดมันออก อย่างน้อยนายอาจจะอายน้อยลง!” เฟนด์หัวเราะเยาะ “มีอะไรน่าตลก แกเป็นแค่ทหาร จะรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้? ฉันกล้าเล่นการพนันด้วยหินก้อนนี้หลังจากศึกษามันอย่างดี แกยืนห่างออกไปตั้งสองเมตรมองจากระยะไกล แกจะรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นแค่หินธรรมดา?” ไมเคิลหัวเราะเยาะ “ฉันว่าแกแค่กำลังดูหมิ่นคนรวย แกกําลังพ่นเรื่องไร้สาระเพราะแกต้องการเห็นฉันเป็นคนโง่!” “นั่นสิ คนสมัยนี้ก็แปลก ด่าคนอื่นเพียงเพราะทนไม่ได้ที่พวกเขามีเงินมากกว่า!” “ใช่แล้ว เขาจะรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ได้ยังไง? พวกเขาฐานะต่างกัน เขาจะรู้มากกว่านายน้อยจากตระกูลที่ร่ำรวยได้ไง?” ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์หลายคนต่างกระซิบกันและหัวเราะเยาะเฟนด์ “นายน้อยวิลสัน ส่วนไหนที่เราควรจะผ่าเปิดก่อน? เราควรผ่าเป็นส่วนเล็กๆ ก่อน หรือ…?” เจ้าของแผงลอยบอกกับเด็กฝึกงานทั้งสองของเขาที่กำลังตั้งหินบนเครื่องตัด “เราจะผ่ามันเปิดออกที่นี่!” นายน้อยวิลสันจ้องไปยังเฟนด์อย่างโหดร้าย “ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะไม่เจอสี