บทที่ 2428

กิลเบิร์ตแทบจะร้องลั่นขณะประกาศความสำเร็จของเขา และเห็นได้ชัดว่าเขาตื่นเต้นมากแค่ไหน มากจนเขาไม่รู้จะพูดอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่ทว่ารองเหรัญญิกกลับทำเพียงขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาค่อนข้างไร้อารมณ์ กิลเบิร์ตมองรองเหรัญญิกด้วยสีหน้าแปลก ๆ และสงสัยว่าเหตุใดรองเหรัญญิกจึงจ้องมองเขาอย่างแปลกประหลาด ราวกับว่าผลลัพธ์ที่เขาได้ไม่คุ้มค่าให้รองเหรัญญิกชายตามองด้วยซ้ำ สถานการณ์ทั้งหมดทำให้กิลเบิร์ตประหลาดใจ ปรากฏการณ์ที่เขาสร้างนับว่ายอดเยี่ยมมากจริง ๆ และเหตุใดคนอื่นถึงได้ทำสายตาแปลก ๆ เช่นนั้น? เขาเพิ่งได้ศึกษามรรคาแห่งโอสถเมื่อไม่นานมานี้และประสบความสำเร็จได้ค่อนข้างเร็ว ในวิมานโอสถแห่งนี้ทุก ๆ ห้าหรือหกปีถึงจะพบได้สักคน! แล้วทำไมรองเหรัญญิกถึงมองมาที่เขาอย่างไม่ยินดีปรีดา? ริมฝีปากของกิลเบิร์ตกระตุกขณะที่เขามองเดเมี่ยนสหายรู้ใจของตัวเองทันที กิลเบิร์ตสังเกตเห็นว่าเดเมี่ยนเองก็มองเขาด้วยสายตาประหลาดเช่นกัน เขาเห็นทั้งความเสียใจและความสงสารในสายตาของเดเมี่ยนด้วยซ้ำ กิลเบิร์ตมีสีหน้าบูดบึ้งทันที เขามองดูทุกคนรอบตัวเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ขณะที่มือของเขาสั่น “นี่… ทำไมไม่มีใครพูดอะไรเลยล่ะ? ผมผ่านเกณฑ์