บทที่ 2370

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์มีสีหน้ามืดมน “ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง คุณกล้าพูดแบบนั้นออกมาได้โดยไม่อายปากได้ยังไง? คุณคิดว่าพวกเราเป็นเด็กอมมือหรือไง ถ้าเฟนด์ถูกสกายลาร์พาตัวไป เขาจะตาย! “เขาอาจต้องทนทุกข์จากการทรมานที่ไม่มีใครคาดคิด ในฐานะผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตำหนักสองกษัตริย์ คุณกำลังช่วยเหลือคนอื่นแทนที่จะยืนเคียงข้างลูกศิษย์ของคุณเอง…” การแสดงออกของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งกลายเป็นเคร่งขรึม “ผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ด คุณไม่ควรพูดอย่างนั้น คุณคิดว่าผมไม่อยากช่วยเฟนด์เหรอ? ในเมื่อเขาทำผิดแล้ว ผมก็ไม่สมควรต้องปกป้องเขา” คำพูดเหล่านั้นไร้สาระโดยสิ้นเชิง และผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็โกรธมากที่ได้ยินแบบนั้น เขาหันหน้าหนีและตัดสินใจกับตัวเองในใจ หากคนเหล่านี้ต้องการส่งเฟนด์ให้กับสกายลาร์ เขาจะปูทางให้เฟนด์หลบหนี แม้ว่าวิธีการนี้ทำให้เขาต้องตาย แต่เขาไม่เต็มใจที่จะต้องทนเห็นศิษย์ของเขาตายเพื่อประโยชน์ของคนพวกนั้น! สกายลาร์หัวเราะเย้ยหยันกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ในขณะนั้น เขารู้ว่าเฟนด์ต้องตายแน่นอน เขาเดินไปข้างหน้าและพูดว่า "ในเมื่อคุณตัดสินใจได้แล้ว ก็ส่งเด็กสารเลวคนนั้นมาให้ผม" ในขณะนั้น สายตาที่มอง