บทที่ 152

“ใช่ ใช่ ใช่ ตอนนี้เราอยู่อย่างสงบสุขแล้ว พวกเธอควรพักผ่อนบ้าง และผ่อนคลายบ้าง!" เฟนด์หัวเราะเบา ๆ ว่า "พี่ชายของเธอ อับเนอร์ ส่งข้อความมาบอกผมว่า เขาเบื่อจะตายอยู่แล้วและเขาก็กำลังจะไปพักร้อน” "จริงเหรอ? ตอนที่พี่จอห์นสันกลับมา เขาถูกผู้คนรายล้อมรุมกันอยู่ในหมู่บ้านของเขา ได้ยินว่ามีคนรอลายเซ็นเขาเยอะมาก โอ้ พระเจ้า ฉากนั้นมัน…” ลาน่าหัวเราะและพูดว่า "จริงสิ พี่เฟนด์ แล้วคุณล่ะ? ภรรยาคุณและคนอื่น ๆ รู้ไหมว่าคุณเป็นใคร?" "ไม่!" ใบหน้าของเฟนด์เผยให้เห็นรอยยิ้มหวาน ๆ ในตอนนั้นไม่มีใครเคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้เลย เขากล่าวว่า "ฉันยังไม่อยากให้พวกเขารู้ ฉันกลัวว่าพวกเขาอาจจะไม่สามารถยอมรับตัวตนของฉันได้ ฉันปรารถนาที่จะมีชีวิตที่สงบสุขและไม่ถูกรบกวน" “เฮ้อ!” ลาน่าคร่ำครวญอีกครั้งหลังได้ยินคําพูดของเฟิร์น เธอกล่าวว่า "โอ้ ฉันอิจฉาเธอเหลือเกิน ถ้าฉันอย่างนี้รู้ ฉันไม่ต้องชื่อเสียงนี้ และไม่ต้องการให้มันถูกประกาศอย่างเป็นทางการ มันจะดีแค่ไหน ถ้าฉันอยู่อย่างสงบได้ ตอนนี้ชาวแคทธิเซียทุกคนรู้ว่าพวกเราทั้งเก้าคน เทพเจ้าแห่งสงครามหน้าตาเป็นอย่างไร ถ้าไม่เป็นแบบนั้น ฉันจะออกไปข้างนอกได้โดยไม่ต้องใส