บทที่ 92

เขาไม่เคยคาดคิดว่าคุณเจอรัลด์ ที่เป็นชายมั่งคั่งระดับสูง จะเป็นคนที่เข้าถึงง่ายขนาดนี้ มันแตกต่างมากจากสิ่งที่เขาได้จินตนาการไว้ นอกจากนี้ หลังที่ได้เสนอความช่วยเหลือที่ดีให้กับเขาในครั้งนี้ ในส่วนของเขา เจอรัลด์รู้ว่าเขายังไม่ค่อยเข้าสังคมมากนัก แต่เขาไม่ได้เร่งรีบ และเขารู้ว่ามันต้องใช้เวลา “คุณเจอรัลด์!” เจอรัลด์กำลังเตรียมจะจากไปหลังจากแขกทั้งหลายกลับไปกันแล้ว เขาต้องเข้าสอบในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาต้องการที่จะกลับไปและทบทวนหนังสืออีกครั้ง เจนกำลังเดินมาด้วยใบหน้าแดงก่ำในเวลานี้ เธอเพิ่งถูกตบไปก่อนหน้านี้ และมันค่อนข้างหน้าอายสำหรับเธอที่เผชิญหน้ากับเจอรัลด์ตอนนี้ เจอรัลด์ก็รู้สึกเสียใจต่อเธอด้วย รุ่นพี่คนสวยคนนี้มักจะดุร้ายเสมอมา แม้แต่ครั้งที่แล้วเขาก็เกือบจะยอมแพ้! “ครับ? คุณต้องการอะไรหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามขึ้น “มันเป็นแบบนี้ ฉันไม่มีการเปลี่ยนเวรในตอนบ่าย ดังนั้น ฉันกำลังจะกลับบ้านตอนนี้ คุณอยากจะให้ฉันไปส่งคุณที่มหาวิทยาลัยไหมเพราะพวกเรากำลังมุ่งไปในทางเดียวกันอยู่แล้ว?” เจนพยายามจะเข้าใกล้เจอรัลด์อย่างตั้งใจ นอกเหนือจากความรู้สึกเคารพที่มีต่อเจอรัลด์ เจนก็ยังกล้าท