บทที่ 66

ขณะนี้ วิคเตอร์กำลังดูการแสดงอย่างมีความสุข “ช่างเถอะ วิคเตอร์ได้สั่งอาหารเพื่อพวกเราทั้งหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้น ฉันจะสั่งอะไรให้ตัวเองบ้าง!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่บูดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา เดิมทีเขาวางแผนไว้ว่าจะพิฆาตวิคเตอร์อย่างสาหัสในคืนนี้ แต่เขารู้ว่ากลุ่นคนพวกนี้คงจะแค่หัวเราะเยาะและหยอกล้อเขาแทนเท่านั้น อย่างที่สอง เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาคงไม่สามารถสั่งอาหารจานแพงใด ๆ ได้อย่างแน่นอนเมื่อวิตนีย์และนาธาเนลอยู่แถวนี้ นอกจากนี้ เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่หวั่นไหวง่ายกับคำวิจารณ์ขนาดนั้น! ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจสั่งอาหารให้ตัวเองแทน “นั่นคงดีกว่ามาก แต่นายจะสามารถสั่งอะไรให้ตัวเองได้ล่ะ?” ควินน์ตอบกลับอย่างเย็นชา “อืม...โปรดผัดเส้นมันฝรั่งเปรี้ยวเผ็ดให้ผมสักจาน ผมต้องการเผ็ดเป็นพิเศษ คุณช่วยทำบะหมี่ทำมือหั่นสักถ้วยให้ผมอีกด้วยได้ไหม?” เจอรัลด์พูดขึ้นขณะที่เขายิ้มให้ผู้จัดการชั้น “ฮ่าฮ่าฮ่า! อะไรกันว่ะเนี่ย? เขากำลังพยายามเล่นตลกอยู่ใช่ไหม?” “ว่าไงนะ? คนอะไรน่าสงสารเช่นนี้? เขาสั่งจานเส้นมันฝรั่งและบะหมี่ทำมือในสถานที่เช่นนี้จริง ๆ?” ทุกคนที่อยู่ในห้องส่วนตัวตกตะลึงไปตาม ๆ กัน และพวกเข