บทที่ 1653

วินาทีที่เธอกลับมาตั้งสติได้ โนริก็ตะโกนทันทีว่า “เจอ-เจอรัลด์…!” โนริรีบเข้าไปกอดเขาแน่น หยาดน้ำตานองไปทั้งหน้า เมื่อตระหนักว่าเจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ เควสและคนอื่น ๆ ก็ดีใจและประหลาดใจพอ ๆ กัน ขณะที่พวกเขาวิ่งมาหาเขาเช่นกัน โนริก็ตรวจดูร่างกายของเจอรัลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมกับถามว่า “คุณเป็นยังไงบ้างเจอรัลด์ บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” เมื่อเห็นว่าเธอกังวลมากเพียงใด เจอรัลด์ก็ทำได้เพียงยิ้มก่อนจะตอบว่า “ไม่ต้องกังวล ผมไม่เป็นอะไร!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริรู้สึกโล่งใจมากที่เธอพบว่าตัวเองกำลังเอามือเล็ก ๆ ของเธอแตะที่หน้าอกของเขาเบา ๆ พร้อมกับคร่ำครวญว่า “คุณ… คราวนี้ก็ทำให้ฉันกลัวแทบตาย…!” หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ในที่สุดหัวใจของเธอก็ได้รับการปลอบประโลม... ขณะที่ทั้งแพทริคและเควสเริ่มตบไหล่ของเจอรัลด์ ในที่สุดเควสก็เอ่ยปากถามว่า “ว่าแต่… เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่คุณตกลงไป? นั่นน่าจะเป็นการตกผาที่สูงทีเดียวใช่ไหม” เจอรัลด์หัวเราะตอบเพียงว่า “ผมโชคดีก็เลยไปตกลงบนยอดไม้! ก็เลยทำให้ผมไม่ได้รับบาดเจ็บ!” เจอรัลด์ไม่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับเมืองมายาได้ และโชคดีท